اثربخشي مداخلات گروهي مبتني بر رابطه والد-كودك بر فرزندپروري مادران داراي كودك 11-8 ساله مبتلا به اختلال بيش‌فعالي – كمبود توجه

هدف پژوهش حاضر اثربخشي برنامه گروهي مداخلات مبتني بر رابطه والد - كودك بر فرزند پروري مادران داراي كودك 11-8 ساله مبتلا به اختلال بيش فعالي - كمبود توجه است. اين مطالعه يك تحقيق نيمه آزمايشي بر اساس طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل بوده و جامعه پژوهش شامل كليه مادران كودكان 11-8 ساله مبتلا به ADHD است كه در سال 1393 به درمانگاه مركز طبي اطفال و كلينيك هاي ونك و راه سبز مراجعه كرده بودند. از جامعه آماري به روش نمونه گيري در دسترس، نمونه اي مركب از مادران 30 كودك مبتلا به ADHD انتخاب و به صورت تصادفي به دو گروه آزمايش و كنترل تقسيم شدند. سپس مادران گروه آزمايش، به مدت 10 جلسه تحت آموزش برنامه گروهي مداخلات مبتني بر رابطه والد - كودك بر اساس الگوي لندرث قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده مقياس فرزند پروري آرنولد و چك ليست رفتاري كودكان فرم والدين (CBCL) بود. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از آزمون يومن ويتني مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد اجراي برنامه گروهي مداخلات مبتني بر رابطه والد - كودك منجر به بهبود فرزند پروري كلي مادران داراي كودك ADHD در مقايسه با گروه كنترل شد. با توجه به يافته هاي مطالعه حاضر , مي توان چنين نتيجه گرفت كه برنامه گروهي مداخلات مبتني بر رابطه والد - كودك در بهبود فرزندپروري مادران داراي كودك ADHD سودمند است.