كمال زدگي در خانواده كودكان تيزهوش

خانواده، آموزشگاه ماندگارترين يادگيري هاست، چراكه هميشه يادگيري ضمني و مشاهده اي بيشترين پايداري را دارد. از طرفي، كودكان تيزهوش موضوع مطالعات بسياري قرار گرفته اند. اين مقاله مروري است بر پژوهش هاي انجام شده در زمينه پديدۀ كمال زدگي در خانواده كودكان تيزهوش. يكي از ويژگي هاي شخصيتي دانش آموزان تيزهوش، كمال گرايي است كه در صورت انحراف تبديل به كمال زدگي مي شود. شواهد پژوهشي مؤيد آن است كه والدين و معلمان از كودكاني كه به وسيله متخصصان سنجش، تيزهوش معرفي مي شوند انتظار دارند كه در همه زمينه ها عالي عمل كنند. چنين انتظاراتي از تيزهوشان آن ها را مستعد كمال زدگي مي كند كه خود اين ويژگي باعث ايجاد آسيب هاي روان شناختي جبران ناپذيري در آن ها مي شود. بر اساس يافته هاي پژوهشي اين طور به نظر مي رسد كه انتظارات بالاي خانواده از فرزند تيزهوش منجر به استقرار كمال زدگي و به تبع آن عدم موفقيت كودك تيزهوش مي شود. نكاتي جهت آموزش نحوۀ برخورد صحيح خانواده ها با كودكان تيزهوش در متن مقاله مطرح شده است.