پيش بيني بهزيستي روانشناختي بر اساس هوش هاي معنوي، هيجاني و اجتماعي در دانشجويان

پژوهش حاضر با هدف پيش بيني بهزيستي روانشناختي بر اساس هوش هاي معنوي، هيجاني و اجتماعي در دانشجويان انجام شده است. روش تحقيق همبستگي از نوع پيش بين بوده است. نمونه مورد مطالعه در اين پژوهش 340 نفر دانشجوي دختر و پسر بودند كه از بين دانشجويان دوره كارشناسي دانشگاه خليج فارس بوشهر به روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند. براي سنجش متغيرهاي پژوهش از مقياس هوش اجتماعي ترومسو(سيلورا، مارتينو سن و دال ،2001 ) ، مقياس هوش هيجاني (شات وهمكاران ،1998)، پرسشنامه هوش معنوي (كينگ و دي سيكو ، 2009 ) و مقياس بهزيستي روان شناختي ( ريف ، 1980 ) استفاده شد. تحليل داده ها نشان داد بين انواع هوشهاي اجتماعي، هيجاني و معنوي با بهزيستي روان شناختي رابطه ي معناداري وجود دارد. همچنين نتايج تحليل رگرسيون چند متغيره نشان داد در دانشجويان پسر به ترتيب هوش معنوي و هوش هيجاني سهم معناداري در پيش بيني بهزيستي روان شناختي دارد در اين گروه هوش اجتماعي قابليت پيش بيني بهزيستي روان شناختي را نداشت. در دانشجويان دختر به ترتيب هوش هيجاني، هوش اجتماعي و هوش معنوي سهم معناداري در پيش بيني بهزيستي روان شناختي دارند. نتايج اين تحقيق نشان داد كه در دانشجويان پسر هوش معنوي و در دانشجويان دختر هوش هيجاني توانايي بيشتري در پيش بيني بهزيستي روان شناختي دارند.