بررسي نقش شغل و سن فرزند بر بهزيستي ذهني و رضايت زناشويي زنان

هدف از پژوهش حاضر، مقايسه نقش شغل و سن فرزند بر بهزيستي ذهني و رضايت زناشويي زنان بود. نمونه اين پژوهش عبارت بودند از 200 نفر زن شاغل و خانه دار داراي فرزند خردسال و بدون فرزند خردسال كه به روش نمونه گيري در دسترس، از نواحي شمال، مركز و جنوب شهر تهران انتخاب شدند به طوريكه 50 نفر از آنها زنان شاغل داراي فرزند خردسال،50 نفر زنان خانه دار داراي فرزند خردسال،50 نفر زنان شاغل بدون فرزند خردسال و 50 نفر زنان خانه دار بدون فرزند خردسال بودند. ابزارهاي مورد استفاده اين پژوهش پرسشنامه هاي شادكامي آكسفورد (فرم كوتاه)، مقياس رضايت از زندگي و مقياس سنجش رابطه بود. نتايج پژوهش نشان داد سن فرزند و شغل تآثير معني داري بر شادكامي و رضايت زناشويي زنان ندارد. اما تآثير سن فرزند بر رضايت از زندگي معني دار بود. به طوريكه رضايت از زندگي زنان داراي فرزند خردسال بيش از زنان بدون فرزند خردسال بود. به طور كل نتايج پژوهش بيانگر تاثير مثبت حضور فرزند خردسال بر رضامندي زنان از زندگي است.