مروري بر عوامل روان شناختي مرتبط با گرايش به سوء مصرف مواد مخدر در ايران

اعتياد يكي از مهمترين آسيب هاي اجتماعي است كه جامعه و به خصوص نسل جوان را به صورت جدي تهديد مي كند. به طوري كه سوءمصرف مواد و اعتياد، امروزه به يكي از دغدغه هاي بزرگ جوامع بشري تبديل شده است. با توجه به مشكلات زياد و گسترده حاصل از اعتياد و هزينه هاي بسيار بالاي مبارزه با مواد مخدر، به نظر مي رسد پيشگيري از سوء مصرف مواد بسيار مقرون به صرفه و كارآمدتر باشد. در طي سالهاي گذشته، پژوهش هاي متعددي در ايران در زمينه سبب شناسي و پيشگيري از مصرف مواد انجام شده است. به منظور برنامه ريزي براي ارتقاي فعاليت هاي پژوهشي آينده، ارزيابي و دسته بندي نتايج توليد شده علمي در دهه هاي گذشته ضروري است. در اين مقاله مروري سعي شده است تا عوامل روانشناختي مرتبط با اعتياد كه در 20 سال اخير در پژوهش هاي ايران به دست آمده است، جمع آوري شود. اين مطالعه به متخصصان و درمانگران چشم اندازي جهت شناسايي عوامل تهديدكننده و مستعدكننده اعتياد و در صورت لزوم انجام مداخلات متناسب را پيشنهاد مي كند.