اثربخشي موسيقي درماني بر بهبود افسردگي، كيفيت زندگي و شادكامي زنان مبتلا به افسردگي

پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير موسيقي درماني بر افسردگي، كيفيت زندگي و شادكامي زنان مبتلا به افسردگي انجام شد. روش تحقيق اين مطالعه شبه آزمايشي و طرح آن پيش آزمونپس آزمون يك گروهي است. 30 زن مبتلا به افسردگي جزئي و خفيف بر اساس نقطه برش كسب شده در سياهه افسردگي بك (نمره 10-14) و معيارهاي ورود به مطالعه (داشتن حداقل تحصيلات ديپلم، جنسيت مونث، علاقه مندي به موسيقي) به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب و گروه آزمايشي مطالعه حاضر را تشكيل دادند. سپس 16 جلسه مداخله موسيقي درماني بر روي آن ها اجرا شد. ابزار جمع آوري داده ها شامل فرم بلند سياهه افسردگي بك (BDI)، فرم كوتاه مقياس كيفيت زندگي (SF36) و سياهه شادكامي آكسفورد OHI)) بود كه به صورت پيش آزمونپس آزمون اجرا شد. نرمال بودن داده ها با آزمون كولموگروف اسميرنوف بررسي شد و در نهايت داده ها با استفاده از روش تحليل آماري تي دو نمونه همبسته مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته هاي پژوهش نشان داد كه بين داده هاي به دست آمده از نمرات افسردگي، شادكامي و كيفيت زندگي زنان مبتلا به افسردگي قبل و پس از موسيقي درماني تفاوت معنادار وجود دارد. همچنين تأثير اين مداخله در بهبود كيفيت زندگي بيشتر از شادكامي بود. يافته هاي تحقيق حاكي از آن است كه موسيقي درماني به عنوان روشي كم هزينه و قابل دسترس مي تواند به عنوان راهكاري مناسب براي افزايش سطح شادكامي، بهبود كيفيت زندگي و كاهش افسردگي در زنان مبتلا به افسردگي به كار برده شود.