ابعاد كمال‌گرايي و مشكلات بين‌شخصي: تفاوت‌هاي جنسيتي

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه ابعاد كمال گرايي و مشكلات بين شخصي انجام شد. بدين منظور از دانشجويان دانشگاه تهران، نمونه 286 نفري (دختر: 154 و پسر: 132) در سال 1395 پرسشنامه كمال گرايي چند بعدي تهران (TMPS) و مشكلات بين شخصي (IIP30) را تكميل كردند. نتايج همبستگي داده ها نشان داد كه شدت مشكلات بين فردي بر اساس ابعاد كمال گرايي در هر سه بعد خود محور (0/31)، ديگر محور (0/31) و جامعه محور (0/39) در سطح (0/01 p) معنادار است. همچنين نتايج تحليل رگرسيون سلسله مراتبي داده ها نشان داد در مردان از بين ابعاد كمال گرايي، كمال گرايي خودمحور و جامعه محور در صورت همراه شدن با كمال گرايي ديگر محور يا انتظار بالا از ديگران مشكلات بين فردي را در سطح (05/0 p) پيش بيني مي كنند. در زنان، كمال گرايي جامعه محور يا انتظار بالاي ديگران از فرد بيشترين نقش را در همراه شدن ابعاد ديگر كمال گرايي با مشكلات بين فردي داشت (0/001 p). اين يافته ها علاوه بر همسو شدن با ترديدهاي جديد در رابطه با سازش يافتگي كمال گرايي، به اهميت توجه به تفاوت هاي جنسيتي در رابطه ابعاد آن با مشكلات بين فردي اشاره مي كند.