رابطه ي جهت گيري هدف فردي، ادراك از جهت گيري هدف كلاس و جهت گيري هدف والدين با فرسودگي تحصيلي دانش آموزان دختر دبيرستاني شهر كرمانشاه

فرسودگي تحصيلي كه نتيجه ي خستگي ذهني و عدم علاقه به تحصيل است تحت تأثير عوامل مختلفي قرار دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه ي جهت گيري هدف فردي، ادراك از جهت گيري هدف كلاس و جهت گيري هدف والدين با فرسودگي تحصيلي دانش آموزان دختر دوره ي دبيرستان شهر كرمانشاه در سال تحصيلي 93-94 بود. روش پژوهش حاضر از نوع تحقيقات همبستگي است. با استفاده از جدول مورگان 375 دانش آموز به صورت خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده دو پرسشنامه استاندارد فرسودگي مربوط به مدرسه (SBI) و پرسشنامه الگوهاي يادگيري سازگار(PALS) بود. براي تحليل داده ها از نسخه 19 نرم افزار آماري SPSS استفاده شد. براي تحليل داده ها از همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چند متغيره به شيوه ي گام به گام استفاده شده است. نتايج همبستگي پيرسون مشخص كرد كه بين جهت گيري هدف تسلطي، جهت گيري هدف عملكردگرا، ادراك از ساختار كلاس تسلطي، ساختار كلاس عملكردگرا، هدف عملكردي والدين با فرسودگي تحصيلي رابطه معناداري وجود دارد (P 0/05). اما جهت گيري هدف عملكرد گريز، ادراك از ساختار كلاس عملكرد گريز و هدف تسلطي والدين با فرسودگي تحصيلي ارتباط معناداري ندارند. همچنين، نتايج نشان داد متغيرهاي پژوهش 0/14 واريانس فرسودگي تحصيلي را تبيين مي كنند. اين پژوهش حاكي از ارتباط و اهميت جهت گيري هدف فردي، جهت گيري هدف كلاس و جهت گيري هدف والدين در ارتباط با فرسودگي تحصيلي است.