رابطه انسجام خانواده و توانايي حل مسئله با نگرش به رفتارهاي بزهكارانه در نوجوانان دختر

اين پژوهش با هدف بررسي رابطه انسجام خانواده و توانايي حل مسئله با نگرش به رفتارهاي بزهكارانه در نوجوانان دختر انجام شد. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. نمونه‌اي به حجم 250 نفر از دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه منطقه 17 تهران بر اساس جدول كرجسي و مورگان از بين جامعه 2500 نفري در سال تحصيلي 97-1396 به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله اي انتخاب شدند. به منظور جمع آوري داده ها از پرسشنامه نگرش به رفتارهاي بزهكارانه فضلي (1389)، مقياس انسجام سازمان يافته خانواده فيشر و همكاران (1992) و پرسشنامه حل مسئله هپنر (1988) استفاده شد. جهت تحليل داده ها از روش هاي آماري همبستگي پيرسون و رگرسيون گام به گام استفاده شد. نتايج نشان داد كه نگرش به رفتارهاي بزهكارانه با انسجام خانواده (0.327=r)، توانايي حل مسئله (0.372=r)، اعتماد در حل مسئله (0.263=r)، اشتياق در حل مسئله (0.366=r) و كنترل شخصي در حل مسئله (0.145=r)، همبستگي منفي و معنادار دارد. همچنين نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه متغيرهاي پيش بين 0.21 از واريانس نگرش به رفتارهاي بزهكارانه را پيش بيني مي كنند. از مجموع يافته ها مي توان اينگونه نتيجه گرفت كه انسجام خانواده و توانايي حل مسئله از جمله عوامل موثر بر كاهش نگرش به رفتارهاي بزهكارانه در نوجوانان دختر است. در مجموع نتايج اين مطالعه از اهميت توانايي هاي حل مسئله در كاهش نگرش نوجوانان دختر به رفتارهاي بزهكارانه حمايت مي كند. با استناد به اين نتايج و اهميت كاهش بزهكاري در دختران، پيشنهاد مي شود كه توانايي هاي حل مسئله و مهارت هاي مقابله اي كارآمد به نوجوانان آموزش داده شود.