مقايسه قضاوت اجتماعي، كمك طلبي و مقبوليت اجتماعي در دانش آموزان با و بدون اختلال يادگيري خاص خواندن

پژوهش حاضر به منظور مقايسه قضاوت اجتماعي، كمك طلبي و مقبوليت اجتماعي در دانش آموزان با و بدون اختلال يادگيري خاص خواندن انجام شد. روش پژوهش علّيمقايسه اي از نوع پس رويدادي بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانش آموزان مبتلا به اختلال يادگيري خاص خواندن مقطع ابتدايي شهر رشت در نيمه اول سال تحصيلي 1397-1398 بودند كه به روش نمونه گيري در دسترس تعداد 60 نفر (30 نفر با اختلال يادگيري خاص خواندن و 30 نفر بدون اختلال يادگيري) به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. به منظور گردآوري اطلاعات از مقياس قضاوت اجتماعي، پرسشنامه كمك طلبي و پرسشنامه مقبوليت اجتماعي كودكان استفاده شد. تجزيه تحليل داده ها با آزمون تحليل واريانس چندمتغيره(MANOVA) با بهره گيري نرم افزارآماري SPSS20 انجام شد. يافته ها نشان داد قضاوت اجتماعي، كمك طلبي و مقبوليت اجتماعي در بين دانش آموزان با و بدون اختلال يادگيري خاص خواندن تفاوت معني داري وجود دارد(P 0.01). به طوري كه دانش آموزان داراي اختلال يادگيري خاص خواندن در هر سه متغير نمرات پاييني در مقايسه با دانش آموزان بدون اختلال يادگيري دريافت كردند. اين نتيجه تلويحات مهمي در زمينه آموزش و ارتقاي بهداشت رواني دانش آموزان مبتلا به اختلالات يادگيري دارد.