تصوير ديگر افلاطون از ناميرايي در محاورهميهماني

Plato’s other Picture of Immortality in Symposium

نظر رايج و تثبيت شده در فلسفه افلاطون آن است كه وي به ناميرايي نفس پس از مرگ،بعنوان ناميرايي امري ماندگار و ثابت قايل است. نفس آدمي دست كم بخش مهمي از آن كه همان عقل است گوهري است از جنسي ديگر و آمده از جهاني ديگر كه بعد از مرگ بنحوي باقي ميماند. اما محاوره ميهماني افلاطون چشم اندازي از ناميرايي ترسيم ميكند كه با تصوير چهره ييپديده شناسانه از نفس و انتساب ميل براي ناميرايي به اروس، نفس را دستخوش دگرگوني ميداند و در نتيجه، ناميرايي آن رامتفاوت از ناميرايي در برداشت رايج ميشمارد. مدعاي مقاله حاضر اينست كه براي فهم و تفسير افلاطون از ناميرايي در محاوره ميهماني لازم است به برخي از اشارات وي و در ضمن، به بحث زايش و پرورش و نيز ياد و خاطره دقت شود تا بتوان بر اساس آن به مدلي پويا و آفرينشگرانه از ناميرايي رسيد كه نه مستلزم ماندگاري نفسي اينهمان پس از مرگ است كه به اندرنگري ايستا و ساكن مثل مبتهج است و نه وجود نفسي از جنسي ديگر را پيشفرض ميگيرد. اين نوشتار ضمن برشمردن و توصيف مدلهاي چهارگانه يي كه افلاطون از ناميرايي ترسيم ميكند، به ترسيم ويژگي هاي مهم و مشترك و در مواردي متمايز آنها ميپردازد و نشان ميدهد كه اين ناميرايي پيوندي ناگسستني با آفرينش گفتارهاي درباره فضيلت حقيقي يا تصويرهاي آن، زندگي در ياد و خاطره نسلهاي آينده و نيز تاثيرگذاري غيرمستقيم در جهان دارد.

The established view about Plato’s take on the immortality of the soul regards it as the indestructibility of a substance, at least the rational part of it, nous, akin to the Forms or Ideas and therefore something to remain as unchangeable and essentially the same in the flux of the sensible world, flying to the super-sensible realm of the Forms to persist there forever. In the Symposium, however, Plato seems to contradict this characterization by presenting a Humean picture of the mortal soul and attributing the desire for immortality to eros. Here, the immortality of our mortal and changeable souls is at best possible only through the dynamic process of birth, generating and nurturing different kinds of offspring, including at the top producing discourses about true virtues instead of images of virtue, which provides the lovers with immortality by creating remembrances or memorials that will outlive them. In this article, I will explain this concept of immortality by describing the common and most important features of four models of immortality and its connections with remembrance and mediate/indirect effect on the world.