تعيين نقش ميانجي‌گري اميد به آينده در رابطه بين سلامت روان و جامعه‌پذيري دانشگاهي؛ موردمطالعه، دانشجويان دانشگاه‌هاي ايلام

Determining the mediating role of hope for the future in the relationship between mental health and academic socialization: Case study of Ilam universities students

جامعه‌‌پذيري دانشگاهي از مفاهيمي است كه مي‌‌توان آن را مهم‌ترين اهداف دوران دانشجويي و حضور در دانشگاه دانست. اين متغيرها همواره متأثر از چند عوامل از جمله سلامت روان است. بررسي‌‌ها نشان داده است كه اين دو متغير مي‌‌توانند با اميد به آينده رابطه داشته باشند. هدف اين مقاله، تعيين نقش ميانجي‌‌گري اميد به آينده در رابطه بين سلامت روان و جامعه‌‌پذيري دانشگاهي است. از روش پيمايشي‌ـ‌تبييني و از نوع مدل‌‌يابي معادلات ساختاري استفاده شده است. جامعهٔ آماري تحقيق 9132 نفر است كه كليهٔ دانشجويان مشغول به تحصيل در دانشگاه‌‌هاي ملّي، پيام‌نور و دانشگاه آزاد اسلامي ايلام در سال تحصيلي 98-1397 را شامل مي‌شود. اندازهٔ نمونه با استفاده از فرمول نمونه‌‌گيري كوكران و به روش نمونه‌‌گيري تصادفي طبقه‌‌اي تعيين شد. ابزار مورداستفاده در اين پژوهش پرسشنامه‌‌هاي محقق‌ساخته است. پرسشنامه جامعه‌‌پذيري در قالب 5 بعد و‌‌61 گويه، سلامت روان با 11 گويه و اميد به آينده با 6 گويه است. روايي صوري و محتوايي آن با نظرخواهي از اساتيد راهنما و مشاور، و پايايي آن با استفاده از آلفاي كرونباخ به‌دست آمد. يافته‌‌هاي پژوهش نشان داده است كه سلامت روان با جامعه‌پذيري دانشگاه رابطهٔ معنادار داشته است. همچنين اميد به آينده با سلامت روان و جامعه‌پذيري دانشگاهي رابطهٔ معنادار داشته است. نقش ميانجي اميد به آينده در رابطه بين متغير مستقل و وابسته نيز معنادار بوده است. مي‌‌توان نتيجه گرفت كه برخورداري از اميد به آينده در بين دانشجويان مي‌تواند با تقويت نقش سلامت روان، منجر به جامعه‌پذيري بيشتر در بين دانشجويان گردد.

The present article aims at determining the mediating role of hope for the future in the relationship between mental health and academic socialization. The research method is survey and analysis using Structural Equations Modeling (SEM). The statistical population of the study includes all the students of National, Payam Noor and Islamic Azad universities of Ilam in the academic year 2018-2019, approximately 9132 students. Using Cochran's formula, the sample size is 384 students and was selected by Stratified Random Sampling. The research instrument is a researcher-designed questionnaire. The questionnaire is in the form of 5 dimensions of academic socialization concepts and 61 items, mental health by 11 items and hope for the future by 6 items. Its formal and content validity are obtained by counseling with professionals, and its reliability by Cronbach’s alpha. Findings indicate that mental health has a significant relationship with academic socialization. The relationship between hope for the future with mental health and also academic socialization was also significant. The mediating role of hope for the future has also been minor in the relationship between the independent and dependent variables. It can be concluded that having hope for the future among students can increase their socialization by strengthening the role of mental health.