تاثير عوامل محيطي بر پراكنش زيستگاه‌هاي مطلوب جمعيت‌هاي جبير (gazella bennettii) در پارك ملي كوير

The Effect of Environmental Factors on Distribution of suitable habitats for Chinkara (Gazella Bennettii) in Kavir National Park

مدل‌سازي زيستگاه، به عنوان ابزار پشتيبان تصميم‌گيري در مديريت گونه‌ها سبب مي‌شود تا بتوان علاوه بر آگاهي از عوامل زيست‌محيطي تاثيرگذار بر مطلوبيت زيستگاه يك گونه و ترتيب اهميت آن‌ها، زيستگاه‌هاي مطلوب براي گونه را در سطح مناطق تحت حفاظت مشخص نموده، نسبت به اتخاذ اقدامات مديريتي مناسب اقدام نمود. در اين مطالعه بررسي مطلوبيت زيستگاه و تعيين مهم‌ترين عوامل موثر بر حضور جبير در پارك ملي كوير با استفاده از الگوريتم حداكثر آنتروپي مورد بررسي قرار گفت. مدل‌سازي براساس 78 نقطه حضور جبير در پارك ملي كوير و چهار گروه متغير محيطي شامل متغيرهاي فيزيوگرافي، پوشش اراضي، انساني و اقليمي با كارايي پيش‌بيني عالي و مقدار auc برابر با 0/992 انجام شد. براساس نتايج مساحت زيستگاه‌هاي با مطلوبيت بالا و متوسط براي جمعيت‌هاي جبير در پارك ملي كوير به ترتيب در حدود 456/65 و 679/05 كيلومترمربع برآورد شد. تاثيرگذارترين متغير در توسعه مدل پراكنش جمعيت‌هاي جبير در پارك ملي كوير، مربوط به متغير فاصله از منابع آبي (چشمه‌ها و آبشخورها) شناسايي شد و براساس حساسيت سنجي انجام شده تيپ پوشش گياهي، فاصله تا پاسگاه‌هاي محيط‌ باني، تنوع ناهمواري‌ها، محدوده سالانه دما و پوشش اراضي ازجمله متغيرهاي مهم ديگر در ساخت مدل پراكنش جبير بودند.

Habitat modeling as a decision support tool in wildlife management has caused to identify the effective environmental factors and the order of their importance and also the suitable habitats for the species at the level of protected areas; therefor appropriate management actions for these areas will be possible. In this study, Chinkara habitat suitability evaluation and determination of the most important factors affecting the presence of this species were investigated using maximum entropy algorithm in Kavir National Park. Modeling was performed based on 78 points of Chinkara presence and four environmental variables including physiographic, landcover, human and climatic variables in Kavir National Park with excellent predictive efficiency and the acceptable rate of AUC (0.992). The results showed that the areas with high and average level of habitat suitability for Chinkara populations in Kavir National Park are about 456.65 and 679.55 km2, respectively. The variable of distance from water resources (springs and sprinklers) was identified as the most effective variable in Chinkara's population distribution model in Kavir National Park. Based on the sensitivity analysis Vegetation type, distance to the environmental management stations, topographic diversity, annual range of temperature and land cover were identified as other important variables in the development of Chinkara's distribution model.