نقش ظرفيت هاي كارآفريني در توسعه فضاهاي پيراشهري مورد: شهرستان اسلامشهر

Analysis of Rural Entrepreneurship Capacities in Urban peripheral Development Case: Eslamshahr County

امروزه كارآفريني يكي از مهمترين راهكارهاي توسعه سكونتگاه­هاي انساني محسوب مي­شود. به منظور توسعه كارآفريني، شناسايي ظرفيت­ها و قابليت­هاي جوامع محلي از اهميت ويژه­اي برخوردار است. هدف از اين پژوهش تحليل نقش مهمترين ظرفيت­هاي كارآفريني شهرستان اسلامشهر در توسعه فضاهاي پيراشهري اين شهرستان بوده است. پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر روش توصيفي ـ تحليلي است. گرد­آوري اطلاعات با دو روش مطالعات كتابخانه­اي و مطالعات ميداني انجام گرفته است. جامعه آماري شامل تمامي روستاهاي شهرستان اسلامشهر است كه از بين آن 6 روستاي بر اساس بعد فاصله در سه محدوده با 5، 10 و 15 كيلومترفاصله از حريم شهر تهران انتخاب شده است. از آزمون تي تك نمونه­اي براي مقايسه مؤلفه­ها، از آزمون دانكن براي بررسي تفاوت ميان روستاهاي مورد مطالعه و از روش تحليل فضايي كريجينگ براي نشان دادن الگوي فضايي ظرفيت­هاي كارآفريني استفاده شده است. نتايج حاصل از پژوهش نشان داد سه مؤلفه محيطي ـ زيرساختي، ويژگي­هاي فردي و اقتصادي كارآفريني داراي بيشترين ظرفيت براي توسعه فضاهاي پيراشهري هستند. همچنين از حيث فضايي، سكونتگاه­هاي با فاصله كمتر و دسترسي مناسب تر به شهر تهران از ظرفيت­هاي بالاتري براي توسعه فعاليت­هاي كارآفريني برخوردار است.

Today, attention to entrepreneurship is one of the most important strategies for rural development. It is important to identify local capacities and capabilities in rural areas in order to develop entrepreneurship in rural areas. The purpose of this study is to analysis the most important entrepreneurship capacities in rural areas of Eslamshahr county. The present study is applied in terms of purpose and descriptive-analytical in terms of method. Data collection was done through library and field studies. The statistical population includes all villages of Eslamshahr county, among which 6 villages were selected based on the dimension of distance in three zones with 5, 10 and 15 km distance from Tehran city. One-sample t-test was used to compare the components, Duncan's test was used to investigate the differences between the study villages and Kriging spatial analysis method was used to show the spatial pattern of entrepreneurial capacities. The results show that the three environmental-infrastructure, individual characteristics, and economic components have the most potential for Urban peripheral Development. The spatial analysis map also shows that rural areas with less distance and more convenient access to Tehran City have higher capacities to develop entrepreneurial activities.