نظام كلي معماري و يافته هاي جديد مرتبط در جنوب خاوري تختگاه تخت جمشيد؛ آبراهه هاي زير زميني

فاقد عنوان لاتين

كاوش آبراهه هاي تخت جمشيد از زمان هرتسفلد و سپس ديگر كاوشگران با هدف شناسايي معماري و نظام آبراهه ها آغاز شد. با اين حال بخش‌هاي انتهايي اين شبكه تا يكي دو دهه اخير كاوش نشده باقي مانده بود. در دوره نخست كاوش هاي جديد آبراهه ها كه بين سالهاي 1382 تا 1384 صورت گرفت، بخش انتهايي و خروجي اصلي آبراهه ها در گوشه جنوب شرقي تختگاه شناسايي گرديد. با آغاز دوره دوم كاوش ها از سال 91 ، در ابتدا با تمركز كاوش بر امتداد اصلي خروجي آبراهه ها كه در گوشه جنوب خاوري تختگاه قرار گرفته، يك مسير موقت براي برون رفت آب از داخل آبراهه هاي زيرزميني ايجاد گرديد و در عين حال شواهد جديدي از وضعيت محدوده جنوبي تختگاه تخت جمشيد در دوره هخامنشي حاصل شد. از جمله چند آبراه در محدوده كارگاه كاوش كه بر اساس شكل و جهت آنها، امكان بازسازي نسبي محدوده مجاور ديواره جنوبي تختگاه به وجود آمد. به منظور ادامه دادن و تكميل فعاليت هاي فصل 1391 آبراهه ها، فصل دوم اين كاوش‌ها نيز در تابستان 1393 به انجام رسيد و در نهايت جزييات و نكات جديدي در ارتباط با نقشه كلي آبراهه هاي ساختمان خزانه و همچنين آگاهي هاي جديدي درباره، ديواره جنوبي تختگاه به دست داد.

فاقد چكيده لاتين