پديد آورندگان :
منوريان، عباس دانشكدة مديريت - دانشگاه تهران، تهران , ديواندري، علي دانشكدة مديريت - دانشگاه تهران، تهران , يعقوبي، سعيد دانشگاه علم و صنعت - دانشكدة صنايع، تهران , سپانلو، هادي دانشگاه تهران - پرديس كيش، كيش
كليدواژه :
بانكداري الكترونيك , چارچوب , خط مشي‌گذاري , خط‌مشي‌گذاري در سطح صنعت
چكيده فارسي :
به دليل پويايي بالاي بانكداري الكترونيك، تغييرات مداوم كسب‌‌وكارهاي وابسته به بانك، و ظهور فناوري‌هاي دگرگون‌كننده خط‌مشي‌گذاري در اين حوزه با چالش‌هاي متعدد روبه‌رو شده و بهره‌گيري از مدل‌هاي رايج خط‌مشي‌گذاري را دشوار كرده است. از آنجا كه خط‌مشي‌گذاري به فرهنگ عمومي جامعه و ساختارهاي اجرايي كشور و ذي‌نفعان متعدد داخلي وابستگي فراوان دارد هدف از اين پژوهش ارائة چارچوبي براي خط‌مشي‌گذاري در بانكداري الكترونيك با لحاظ كردن همة ملاحظات و شرايط يادشده بود. روش تحقيق كيفي و به طور مشخص فراتركيب بود. بدين منظور ابتدا همة مدل‌هاي رايج خط‌مشي‌گذاري در متون و پيشينة خط‌مشي‌گذاري شناسايي شد تا از طريق تجزية مدل‌هاي گذشته به اجزاي آن‌ها و تركيب آن‌ها يك چارچوب توسعه‌يافتة جديد خلق شود. بر اين اساس از بين بيست و شش مدل بررسي‌شده پنج مدل آشفته، سيستمي، فرايندي، سيگنال‌هاي ضعيف، و نظرية بازي‌ها با توجه به معيارهايي مانند عدم‌قطعيت، عدم‌جامعيت موضوع، عدم‌يكپارچگي بازيگران، رويكرد خارج به داخل انتخاب شد. سپس، با استفاده از تجزية اجزاي اين مدل‌ها و تركيب اجزا به روش كدگذاري باز، چارچوب نهايي خط‌مشي‌گذاري براي بانكداري الكترونيكي ارائه شد.
چكيده لاتين :
Due to its dynamic nature, the emergence of evolutionary technologies, and the constant changing of the bank-related businesses, policy making in electronic banking has faced numerous challenges and has made it difficult to apply the common policymaking models to this arena. Since the policymaking process highly depends on the public culture, the administrative structure of the country, and the stakeholders’ needs, the purpose of this paper is to present a meta-model for electronic banking with regard to these considerations. The research method is qualitative in general and a meta-synthesis in particular. To this end, at first, all common policymaking models in the relevant texts and literature were identified so that, by decomposing the past models into their components and then recombining them, a new meta-model could be developed. After Analyzing 26 policy making models, the five models of “Garbage Can”, “Systematic Model”, “Process Model”, “Weak Signals” and “Game Theory” were selected according to the criteria of uncertainty, non-comprehensiveness of the topic, the lack of integrity among actors, and outside-in approach. At the end, by decomposing the components of these models and recombining them through open coding method, the developed policymaking meta-model for banking was achieved.
