عنوان مقاله :
مقايسه بازشناسي حالات چهره اي هيجان در اختلالات خلقي و اضطرابي
عنوان به زبان ديگر :
Recognition of facial expressions of emotion in mood and anxiety disorders
پديد آورندگان :
اميني فر، سلما دانشگاه آزاد اسلامي واحد گرمسار - روانشناسي تربيتي، گرمسار، ايران , معنوي پور، داود دانشگاه آزاد اسلامي واحد گرمسار - روانشناسي تربيتي، گرمسار، ايران
كليدواژه :
بازشناسي حالات چهراي هيجان , اضطراب , افسردگي
چكيده فارسي :
هدف از پژوهش حاضر مقايسه توانايي باز شناسي حالات چهره اي هيجان بين دو گروه اختلالات طيف افسردگي و اضطرابي بود. روش: اين پژوهش توصيفي از نوع علي-مقايسه ايبود. جامعه آماري، بيمارن داراي اختلالات طيف افسردگي و اضطرابي مراجعه كننده به بيمارستان روزبه بود كه از ميان آنها با روش نمونه گيري در دسترس، نمونه اي با حجم 60 نفر انتخاب شدند. ابزار گرد آوري داده ها نسخه فارسي نرم افزار كامپيوتري آزمون اكمن و فرايزن (1976) بود. داده هاي پژوهش با استفاده از روش آماري تي مستقل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج نشان داد دو گروه در شاخص نمره كليتفاوتي با يكديگر ندارند اما گروه افسرده هيجان غم و گروه اضطرابي هيجان ترس را بهتر تشخيص مي دهد. گروه افسرده هم در زمان كلي و هم در زمان تشخيصشادي عملكرد كندتري داشت. جنسيت تاثيري در پاسخگويي دو گروه نداشت. نتيجه - گيري: احتمالا بخش مهمي از سوگيري هاي شناختي-هيجاني در افسردگي به دليل وجود نقص در بازشناسي هيجان شادي و توجه بيش از معمول به هيجان غم است و به همين ترتيب اضطراب باعث مي شود افراد سوگيري بيشتري به هيجان
چكيده لاتين :
Abstract Aim: The purpose of this study was to compare the ability to recognize facial expressions between two groups of depression and anxiety spectrum disorders. Method: Research method was descriptive by causal-comparative. The statistical population consisted of patients with depression and anxiety spectrum disorders referred to Rouzbeh Hospital. Among them, a sample of 60 was selected by available sampling method. The data collection tool was the Persian version of the computerised software of the Ekman andFriesen test (1976).Data were analyzed using independent ttest. Results: The results show that there is no difference in the total score between two groups, but the depressed group indicates better recognition in sadness while the anxiety group displays better recognition in fear. Depressed group both in the total time and the amount of time to detect happinessindicates slower. Genders had no effect on the responses of two groups. Conclusion: Probably an important part of cognitive-emotional biases in depression is due to patients' inability in recognizing the happiness andattention more than usual to the sadness. Likewise, anxiety makes people more Biased to fear emotion.
عنوان نشريه :
روان شناسي تحليلي شناختي
