تشخيص مولكولي آلودگي به كمپيلوباكترركتوس در ضايعات پريودنتال بيماران مراجعه كننده به كلينيك دندانپزشكي دانشگاه تهران

Molecular detection of Campylobacter rectus in periodontal lesions of the patients referred to dental clinic of Tehran university

كمپيلوباكترركتوس از عوامل باكتريايي مهم دخيل در موارد پريودنتيت در بسياري از مناطق جهان مي‌باشد. اين مطالعه براي بررسي مولكولي آلودگي به كمپيلوباكترركتوس در ضايعات پريودنتال بيماران مراجعه كننده به كلينيك دندانپزشكي دانشگاه تهران انجام گرديد. مواد و رروش‌ها: نمونه گيري از 40 نفر از بيماران در عميق ترين ناحيه از پاكت پريودنتال با استفاده از كن كاغذي و توسط متخصصين مركز درماني انجام و اطلاعات از قبيل سن، جنس، وضعيت ابتلا به بيماريهاي سيستميك و زمينه اي مختلف ثبت گرديد. استخراج DNA با استفاده از DNPTM Kit محصول شركت سيناژن و روش PCR با استفاده از پرايمرهاي ويژه كمپيلوباكترركتوس و سويه استاندارد باكتري، ATCC32238 به عنوان كنترل مثبت انجام گرديد. با استفاده از نرم‌ا فزار SPSS و آزمون t و مربع كاي اختلاف ميزان آلودگي به باكتري وعمق شيار لثه اي در دوجنس و نيز گروه هاي سني مختلف از نظر آماري بررسي شد. نتايج: نتايج حاصل از بررسي مولكولي نشان دهنده تشكيل قطعه 598 جفت بازي و آلودگي به كمپيلوباكترركتوس در 18 نمونه (45% افراد مبتلا) بود. ميانگين عمق شيار لثه اي در زنان بالاتر بود ولي اختلاف ميزان آلودگي به باكتري در دو جنس و ميانگين عمق شيار لثه در گروه هاي سني مختلف از نظر آماري معني دار نبود. نتيجه: يافته هاي تحقيق حاضر ضمن تاييد حضور كمپيلوباكترركتوس دردرصد قابل توجهي از نمونه‌هاي حاصل از موارد پريودنتيت نشان داد كه از روش PCR مي‌توان به عنوان روشي سريع و آسان در تشخيص اين باكتري در نمونه‌هاي باليني بهره برد. كلمات كليدي: كمپيلوباكتر ركتوس، پريودنتيت، PCR

Background: Campylobacter rectus is one of the important periodontopathogenic bacteria in many regions of the world. According to lack of published surveys on the bacterium in Iran, the aim of this research was to detect of Campylobacter rectus in the patients with periodontitis referred to dental clinic of Tehran University using molecular method. Materials and Methods: Sampling from 40 patients was performed by clinic specialists at deepest site of periodontal pockets using paper points and corresponding data were registered. DNA of the specimens were extracted using DNP TM kit (Cinnagen) and PCR was carried out using C. rectus specific primers and ATCC 32238 reference strain as positive control. Statistically significant differences in frequency of bacterial contamination and mean depth of gingival sulcus among different age and sex groups were evaluated using SPSS 22 (Chi square and t-tests). Results. Molecular method results showed the amplification of 598bp long segment and C. rectus contamination in 18 (45%) of tested samples. Mean depth of gingival sulcus in women was more but the differences in frequency of bacterial contamination between men and women and mean depth of gingival sulcus among different age groups were not statistically significant. Conclusion: The finding of this survey confirmed the presence of C. rectus in remarkable percentage of the periodontitis cases and pointed to the suitability of the PCR as an easy and rapid method for detection of this bacterium in clinical samples. Keywords: Campylobacter rectus, Periodontities, PCR