گفتمان غرب زدگي؛ شايگان و راه فرو بستۀ خاطرۀ ازلي

Westoxification Discourse: Shayegan and Obstructed Path of Eternal Memory

اين مقاله در صدد است در چارچوب نظريۀ گفتمان لاكلا و موف به بررسي گفتمان اصالت داريوش شايگان در دو كتاب «بت هاي ذهني وخاطرۀ ازلي» و «آسيا در برابر غرب»(در دوره اول حيات علمي اش) بپردازد. گفتمان هاي اصالت، درطيفي از مفصل بندي غرب انتقادي تا غرب ستيزي، در دهۀ چهل و پنجاه شمسي در ايران با ساختارشكني در هژموني تمدن و تجدد غربي، صورت بندي شدند. بنيانِ گفتمان هاي اصالت بر تصويري از شكاف ها و گسست هاي هويتِ بومي مبتني است كه با نفوذ فرهنگِ مدرن غربي، «خود» با حضور «ديگري» و «غير» به موقعيت متزلزلي از ارزشها و مناسبات رانده شده است و با خصوصيات متناقض و پراكنده و از هم گسيخته، جايگاهي عاري از منزلت و اعتبار تاريخي يافته است. روايت اصالت شايگان با طردِ عقل ابزاري مدرنيته، تحت تأثير هايدگر، و باززايي سنت و با خلق مفاهيم و استعاره هاي فلسفي، پايه اي تئوريك براي گفتمان اصالت فراهم مي كند، و بسترسازِ اشاعه گفتمان هاي ايدئولوژيك مي شود كه در ميان نسل روشنفكران دهه پنجاه در مخالفت با غرب، امپرياليسم و استبدادِ دست نشانده آن، به صورت آرمانِ «بازگشت به خويشتن» و ريشه هاي ديني صورت بندي شدند و ايران را براي دورۀ استقرار حكومت اصالت ها آماده كردند.

In the context of Laclau and Mouffe's theory of discourse, this article seeks to examine Dariush Shaygan's original discourse in his two books, Mental Idols and Eternal Memory and Asia Against the West(in the first period of his scientific life).The discourses of originality, in a range from critical to anti-Western antiquity, were formulated in Iran in the 1340s and 1350s with a breakdown in the hegemony of Western civilization and modernity. The basis of the discourses of originality is based on a picture of the gaps and gaps of indigenous identity that, with the influence of modern Western culture, the "self" with the presence of "other" and "other" has been driven to a shaky position of values and relations. Scattered and disintegrated, it has found a place devoid of historical prestige and prestige. By rejecting Heidegger's instrumental intellect, under the influence of Heidegger, and by reconstructing tradition and by creating philosophical concepts and metaphors, Shaygan's narrative of authenticity provides a theoretical basis for the discourse of originality, and paves the way for the dissemination of ideological discourses among the intellectual generation of the 1350s. In opposition to the West, imperialism and its puppet tyranny were formulated as ideals of "return to self" and religious roots, preparing Iran for the establishment of a government of originality.