تاثير جنوب شرق ايران به عنوان منطقۀ ويژۀ انتقال انرژي بر شكاف‌هاي حاصل از تفاوت سطح توسعۀ منطقه

The impact of South-East of Iran as a special area of energy transmission gaps resulting from the differences in regional development

به اعتقاد بيشتر صاحب نظران حوزۀ حمل و نقل، جنوب شرق ايران به ويژه سيستان و بلوچستان و بندر چابهار نزديك ترين و بهينه ترين مسير انتقال انرژي و كالا است. مسيري كه از اتصال درياي عمان و اقيانوس هند به افغانستان و كشورهاي حوزۀ cis، هند، چين و حتي كريدور شمال- جنوب روسيه و سن پترزبورگ ايجاد شده است. همان طور كه ناحيۀ پارس جنوبي منطقۀ ويژۀ اقتصادي انرژي براي كشور محسوب مي شود چابهار نيز داراي پتانسيل تبديل شدن به منطقۀ ويژۀ انتقال انرژي است. اين موضوع با توجه به رقابت كشورهاي مصرف كنندۀ انرژي و ظرفيت بالقوۀ ترانزيت بين المللي در اين مسير قابل اثبات است. اما جنوب شرق ايران و به ويژه بلوچستان از محروميت هاي فراواني رنج مي برد و در اين ميان شكاف تفاوت سطح توسعه در زمرۀ شكافهايي قرار مي گيرد كه گفتگوپذير و قابل مذاكره هستند. بنابراين ارتقاء محور شرق به منطقۀ ويژۀ انتقال انرژي و اتصال بازارهاي افغانستان، هند، چين و كشورهاي حوزۀ cis به اروپا، خاورميانه و آفريقا، فرآيند توسعه در اين منطقه را تحت تاثيري مثبت قرار مي دهد. با ايجاد فرصت هاي شغلي، گسترش ارتباطات و به تبع آن خروج منطقه از انزواي جغرافيايي شاخص هاي توسعه بهبود يافته و شكاف هاي اجتماعي كاهش خوهند يافت.

Most scholars believe that the field of transport in the South East, in particular Iran Sistan and Baluchestan Chabahar port closest and most efficient path for energy transfer and commodities. The path connecting the Sea of Oman and the Indian Ocean to Afghanistan and countries in the field of CIS, India, China and even Russia and St. Petersburg, North-South corridor has been created. As the District of South Pars Energy Special Economic Zone of Chabahar is the country also has the potential to become a special area of energy transfer. This is due to the competitiveness of energy-consuming countries and international transit potential in this direction proved. So the promotion of the area specialized in energy transfer and connection-oriented East markets, Afghanistan, India, China and countries of the CIS area in Europe, Middle East and Africa, with a positive impact on the development process in the region. To create job opportunities, improve communications and consequently the exit area of geographic isolation and social divisions improved development indicators was reduced.