نگرش جامعه محلي نسبت به هم‌جواري با مجموعه‌هاي گردشگاهي پيراشهري مورد: مجموعه گردشگري باغرود نيشابور

Evaluation of Local Community Attitudes towards Neighborhoods with Pir-urban Promenade Complexes (Case Study: Baghroud Neyshabur Tourism Complex)

توسعه مجموعه‌هاي گردشگري مستلزم پذيرش گردشگر توسط جوامع ميزبان، به‌ويژه در مناطق روستايي است، درك نگرش جامعه محلي و عوامل مؤثر بر آن، در راستاي مشاركت و حمايت مطلوب جامعه روستايي از توسعه مجموعه‌هاي گردشگري امري ضروري به شمار مي‌آيد. هدف اين پژوهش، شناخت نگرش جامعه محلي نسبت به پيامدهاي توسعه مجموعه گردشگري باغرود در ميان ساكنين روستاهاي اطراف، در پيرامون شهر نيشابور است. نوع تحقيق كاربردي، روش گردآوري اطلاعات به‌صورت پرسشنامه‌اي و بررسي‌هاي ميداني و روش تفسير داده‌ها نيز توصيفي- تحليلي است. جامعه آماري پژوهش شامل چهار روستاي (فرخك، دربهشت، رود و غار) بوده كه 122 نفر از ساكنان روستايي به‌صورت تصادفي به‌عنوان حجم نمونه انتخاب شده­اند. داده‌ها با استفاده از آزمون تي تك نمونه‌اي، ANOVA و كروسكال واليس در محيط نرم‌افزار SPSS تحليل‌شده است. مطابق نتايج، توسعه مجموعه گردشگري تأثيرات مثبت كمي بر بهبود وضعيت اقتصادي و اجتماعي ساكنين روستا داشته است؛ پيامدهاي آن در زمينه‌هاي محيطي تا حدودي در بعضي روستاها مثل روستاي رود منفي و شديدتر ارزيابي شده است به طوري كه بيشترين ميزان ميانگين شاخص‌هاي اقتصادي و اجتماعي – فرهنگي مربوط به روستاي در بهشت و بالاترين ميانگين شاخص‌هاي زيست‌محيطي مربوط به روستاي رود به دليل نزديك بودن به مجموعه است. همچنين نتايج حاصل از روش ويكور بيانگر آن است كه بيشترين تأثيرات اين مجموعه در رتبه اول بر روستاي دربهشت و در رتبه دوم بر روي روستاي رود بوده است. با توجه به اهميت به‌مراتب بيشتر اين حوزه‌ها، بي‌توجهي به اين امر نه‌تنها پايداري گردشگري را در مجموعه باغرود ناممكن مي‌سازد، بلكه به كليت پايداري توسعه روستاها در بلندمدت هم مي‌تواند لطمه وارد كند.

the aim of this study was to understand the attitude of local community towards the consequences of development of Baghrood tourism complex among residents of surrounding villages in Neyshabour pri-urban. The type of applied research, the data gathering method was a descriptive-analytic questionnaire, field studies and data interpretation method. The statistical population of the study consisted of four villages (Farkhok, Derakhsht, Rud and Cave) that 122 rural residents were randomly selected as sample size. The results showed that the highest average of economic and socio-cultural indicators were (80), (75/103), respectively, in the village and the highest mean of environmental indicators related to the village of Rood (107.84 ) Due to being close to the set. Also, the results of the viqueur method indicate that the greatest effects of this set are first on the village with the coefficient (0) and in the second place on the village of Rood with a coefficient (0.22). Due to the importance of these areas in many ways, neglecting this will not only make tourism sustainable in the Baghrood complex, it will also affect the overall sustainability of rural development in the long run.