تبارشناسي حركات آييني موزون با سماچه (فرايند تاريخي و خاستگاه اجتماعي - اعتقادي)

Genealogy of Rhythmic Ritual Movements with Samaacheh

حركت موزون با سماچه كه تحت عنوان مصطلح «رقص با سماچه» در اين پژوهش بررسي شده است، ابزاري بوده كه در آئين‌هاي پيش از تاريخ استفاده شده، اما همچنان در اجراهاي به روز رقص‌هاي آئيني مورد توجه مي‌باشد. مقاله حاضر با هدفي كاربردي در تلاش است كه منشاء، پيدايش، خاستگاه، روند و عوامل وابسته به اين پديده را نمايان ساخته و بخش‌هاي مغفول مانده در مطالعات اين هنر را مرور و بازكاوي كند. مسئله اصلي پژوهش واكاوي عوامل مؤثر در شكل‌گيري و تداوم رقص ‌با سماچه است. روش پژوهش كيفي با رويكردي توصيفي تاريخي است و بر اساس مطالعات كتابخانه‌اي و جمع‌آوري اطلاعات مكتوب انجام شده است. نتيجه حاصله نشان از آن دارد كه «رقص با سماچه» جزء لاينفك زندگي و ممزوج شده با جهان‌بيني فراروايتي مردمان عصرهاي گوناگون است كه با وجود وابستگي به روند و فرايندهاي مختلف اجتماعي و اعتقادي محيطي هر زمان، همواره تداوم و حضوري مستمر داشته است.

In this article, the authors make an attempt to re-examine the neglected portions of ritual-artistic dance by presenting new evidence and using paid theories through phenomenological study of this art. The fundamental results of the present study, which will be obtained by a quantitative phenomenological and an interpretivehistorical approach, the social and religious contexts of this pervasive phenomenon in the culture of the ancients will show that “Dance with Samaacheh” is an integral part of the life mixed with metanarrative world view of pre-historic people. It will also reveal the origin, base, process and factors associated with its formation and consequence of its continuation and use. The importance of research becomes more apparent when it is understood that “Dance with Samaacheh” has not ceased in its pre-historic past and is still present in many cultural, artistic, social and religious contexts in most societies and cultures.