بررسي نقش عدم امنيّت شغلي كمّي و كيفي در بروز رفتارهاي انحرافي كاري در يك سازمان‌ نظامي

مطالعه‌ حاضر به بررسي نقش عدم امنيّت شغلي كمّي و كيفي در بروز رفتارهاي انحرافي كاري در يك سازمان نظامي مي‌پردازد. اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي است و از جنبه ماهيت و روش در رديف تحقيقات توصيفي- همبستگي قرار دارد. داده‌هاي مورد نياز با استفاده از پرسشنامه استاندارد، از يك نمونه‌ي 248 نفري كه به صورت سهميه‌اي انتخاب شدند جمع‌آوري شده و با استفاده از مدل‌سازي معادلات ساختاري در نرم‌افزار PLS تجزيه‌و‌تحليل شدند. نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد در حالي كه تاثير عدم امنيّت شغلي كمّي بر رفتارهاي انحرافي كاري جهت­گيري شده به سمت افراد، منفي و بر رفتارهاي انحرافي كاري جهت‌گيري شده به سمت سازمان، مثبت است؛ تاثير عدم امنيّت شغلي كيفي بر رفتارهاي انحرافي عكس اين است. اين نتيجه نشان مي­دهد ماهيت متفاوت عدم امنيّت شغلي كمّي و كيفي، منجر به بروز رفتارهاي متفاوت مي­شود. توجه به اين‌تفاوت‌ها در تصميم‌گيري‌هاي مربوط به منابع انساني، مي‌تواند به اداره بهتر سازمان كمك كند.

The present study examines the role of quantitative and qualitative job insecurity in the occurrence of the counter-productive work behaviors in a military organization. This is an applied research in terms of purpose; and in terms of nature and method it is a descriptive-correlational research. Data were collected using a standard questionnaire from a sample of 248 participants who were selected in a proportional way and analyzed using structural equation modeling in PLS software. The results of this study show that while the effect of quantitative job insecurity on interpersonal counter-productive work behavior is negative, and on organizational counter-productive work behavior is positive; the effect of qualitative job insecurity on deviant behaviors is opposite. This result suggests that the different nature of qualitative and quantitative job insecurity leads to different behaviors. Paying attention to these differences in human resource decision-making can help managing of the organization better.