مدل‌يابي رابطه اقدامات مديريت منابع انساني و اثربخشي سازماني با نقش واسط مشاركت شغلي (مورد مطالعه: كاركنان شركت عاليس مشهد)

امروزه منابع انساني به عنوان عنصر راهبردي و اساسي­ترين راه براي افزايش اثربخشي سازمان محسوب مي­شود بسياري از صاحب­نظران بر اين باورند كه ادامه حيات سازمان­ها در گرو مشاركت كاركنان آنها است و بدون مشاركت كاركنان دست­يابي به اثربخشي ممكن نيست. هدف از اجراي اين تحقيق، بررسي نقش ميانجي مشاركت شغلي در ارتباط بين اقدامات منابع انساني و اثربخشي سازمان است. جامعه آماري تحقيق 211 نفر از كاركنان شركت عاليس مشهد بودند كه بر اساس فرمول كوكران، 140 نفر به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. داده­ها به كمك پرسشنامه استاندارد براي هر يك از متغيرها جمع‌آوري شد و روايي آن به روش روايي محتوايي و روايي صوري مورد تأييد قرار گرفت. براي تعيين پايايي پرسشنامه از ضريب آلفاي كرونباخ استفاده گرديد و بر اين اساس ضريب آلفاي كرونباخ پرسشنامه 89/0 به­دست آمد كه نشانگر پايايي بالاي پرسشنامه مي­باشد. همچنين، داده هاي حاصل از پرسشنامه با استفاده از نرم­افزارهاي Spss 16 و Amos 22 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج تحقيق نشان داد كه اقدامات مديريت منابع انساني بر مشاركت شغلي مؤثر است و مشاركت شغلي نيز بر اثربخشي سازماني مؤثر است. به­علاوه، مشاركت شغلي در رابطه اقدامات منابع انساني و اثربخشي سازماني نقش ميانجي كامل را ايفا مي­كند.

Human resource is considered as a strategically essential factor in the effectiveness of organizations. A great number of scholars believe that consistency of organizations depends on participation. They believe, it is impossible for organizations to reach a proper level of effectiveness without participation. This research is intended to assess the mediating role of job participation in the relationship between human resource management and effectiveness. The research population included 211 employees of Allis Company in Mashhad from whom 140 employees were selected as sample according to Cochran’s formula. The data were collected for each one of variables using the questionnaire. Its validity was confirmed by content and face validity. To determine the reliability of questionnaire, Cronbach’s alpha coefficient was used. The Cronbach’s alpha coefficient was 0.89. It indicates high reliability of the questionnaire. Using SPSS16 and AMOS22, the collected data were analyzed. The results proved the practices of human resources had relationship with job participation and job participation had relationship with organizational effectiveness. The practices of human resources indirectly affect effectiveness through the mediation of job participation.