تنوع سازي تحقيقات مالي: از مالي سازي بسوي پايداري

Diversifying finance research: From financialization to sustainability

اين مقاله قصد دارد تناقضات ظاهري را جهت پايدار سازي ساختار گفتمان سنتي، در حوزه مالي بررسي نموده و با ارائه يك طرح راهبردي براي تنوع بخشي به مالي آكادميك، بر آنها غلبه نمايد، اين مطالعه از چهار بخش تشكيل شده است. در ابتدا مالي آكادميك در طيف گسترده علوم اجتماعي مورد بررسي قرار گرفته و بر فرضيه هاي هستي شناختي، شناخت شناسي و روش شناسي تاكيد شده است. در گام دوم، اين مفروضات از طريق مباحثه هاي مربوط به پوزيتيويسم منطقي، هستي شناسي اجتماعي و كاركردگرايي كه محدوديت هاي وحدت پارادايمي را در مالي آكادميك به ارمغان مي آورد تشريح شدند و نشان داده شد كه اين مفروضات نه تنها در زمينه مالي بلكه در رشته هاي ديگر نيز مي توانند موضوع مباحثه قرار گيرند. در گام سوم، تنوع بخشي در مالي آكادميك با رجوع به ساختار هستي شناختي تثبيت شده در گفتمان علمي مشخص شده است. استدلال اين مطالعه بر اين است كه تنوع بخشي، فرآيندي است كه از طريق آن، (i) تحقيقات مالي به ساير پارادايم هاي موجود در علوم اجتماعي بسط داده مي شوند؛ (ii) استعاره هاي تحقيقي جديد درون پارادايم موجود تدوين مي شوند؛ و (iii) قدرت حل مساله حاصل مي شود. در گام چهارم، يك برنامه تحقيقاتي براي تنوع بخشي به مالي آكادميك نيز ارائه شده است. اين برنامه به موضوعات، فرضيات پارادايمي و سوالات تحقيق تقسيم بندي شده است.

This paper seeks to overcome the apparent contradictions between global demand for sustainability and the structure of conventional financial discourse by putting forth a strategy for diversifying academic finance. It comprises four sections. We first situate academic finance within the broader spectrum of social sciences and highlight its ontological, epistemological and methodological assumptions. Second, we show that these assumptions, taken for granted within the field of finance, are the object of much debate within other fields – as is demonstrated by controversy regarding logical positivism, social ontology and performativity –which brings out the limitations of paradigmatic unity in finance. Third, we characterize diversification in finance with reference to the nested epistemological structure of scientific discourse. We argue that diversification is a process by which (i) finance research is extended to other existing paradigms in social sciences; (ii) new research metaphors are developed within the current paradigm; and (iii) puzzle-solving robustness is achieved. Fourth, I develop a research agenda for the diversification of academic finance. This agenda is broken down into themes, paradigmatic hypotheses, and research questions.