موسسات مدعي حق اختراع: چالشي نوين در حوزه حقوق اختراعات ايالات متحده با نگاهي به حقوق ايران

فاقد عنوان لاتين

موسسات مدعي حق اختراع (كه به پتنت ترول ها شهرت يافتند)، از طرق مختلف اقدام به كسب و جمع آوري حق اختراع كرده و با به اجرا گذاشتن اين حقوق كسب درآمد مي نمايند. روش تجاري آنها بدين گونه است كه با در اختيار داشتن حق اختراع، در انتظار نقض حق از سوي موسسات (معمولاً) عظيم توليد كننده مي نشينند و پس از آنكه محصول در سطح وسيع عرضه شد، با تهديد به طرح دعواي نقض و دريافت قرار منع دائم، موسسات ناقض را مجبور مي كنند كه بهاي سنگيني جهت دريافت مجوز بهره برداري، ختم دعوا و يا مصالحه پرداخت نمايند. به نظر بسياري از محققين، شيوه تجارت اكثر موسسات مدعي، صرفاً با انگيزه سودآوري شخصي و صرف نظر از اهداف كلان اجتماعيِ اعطاي حق، شكل گرفته است و بيشتر به مثابه كاسبي و سودجويي از حق اختراع مي باشد. اين نگراني ها سبب شده محاكم و قانونگذاران در آمريكا، به فكر تحديد حوزه فعاليت آنها بيفتند. تصميمات متخذه در پرونده «اي بِي» و غيره، تصويب قانون اختراعات آمريكا همچنين طرح لوايح متعدد، از نمونه هاي جدي اين اقدامات هستند. البته بايستي تاكيد كرد كه اقدامات اخير، با نگاهي به وضعيت اين موسسات در برخي كشورها صورت گرفته كه در آنها رشد و نقش موسسات مدعي حق اختراع، به وضع ايالات متحده هيچ شباهتي ندارد. در حوزه ايران نيز، به نظر مي رسد شيوه تجاري موسسات مدعي حق اختراع سودمند نخواهد بود زيرا وضعيت موجود حقوقي، تجاري و اقتصادي، زمينه ظهور آنها را فراهم نمي آورند.