كاركردهاي كمال الدين بهزاد با توجه به نگاره هاي وي در دوره تيموري بر اساس گفتمان روايي ژپ لينت ولت

هرروايت هنري از جمله هنر نگارگري كه توسط روايت گران آفريده مي شوند، شامل مجموعه اي از گفته هايي است كه در طي روايت به آن ها هويت داده مي شود و صدايي از درون دنياي نگاره ها كه متعلق به نگارگر است، آن ها را براي دنياي بيرون نقل مي كنند. نگارگر براي انتقال ذهن هدفمند خود از بيرون و درون نگاره ها از انواع زاويه ي ديد براي روايت داستان، برخورداري جسته است؛ همچنين با توجه به راويتگر بودن خود، در سير روايت پردازي نقش هايي را عهده دارد كه شامل: كاركردهاي (بازنمايي، كنترلي و تفسيري) است. پژوهش حاضر، در پي پاسخ گويي به اين پرسش هاست، نگارگر بر اساس گفتمان روايي ژپ لينت ولت از چه كاركردهاي در نگاره هاي خود، درمواجهه با مخاطب برخوردار است؟ كدام كاركرد بر كاركردهاي ديگر مي چربد؟ تأثيركاركرد غالب در نگاره‌ها چگونه است؟ پژوهش حاضر با بررسي و مطالعات كتابخانه‌ايي بين رشته ايي ادبيات و هنر باستاني به صورت توصيفي تحليلي انجام شده است براي پاسخ به پرسش هاي فوق با بررسي نگاره هايِ اثر كمال الدين بهزاد هراتي در دوره تيموريان، به اين نتيجه مي رسد در عمل روايت پردازي توسط نگارگر، كاركرد تفسيري بر كاركردهاي ديگر غلبه دارد و دليل آن را نيز مي توان جنبه ي اخلاقي و تعليمي بودن آن آثار دانست كه بر ژانر محتواي تصوير، بسيار تأثيرگذار است و نگارگر از طريق كاركردها و مسئوليت هاي خود، مخاطب را به جنبه‌ي اخلاقي و تعليمي بودن نگاره ها سوق مي‌دهد.