تحليل شخصيت فرهاد در منظومۀ «خسرو و شيرين» نظامي بر اساس نظريۀ عشق «اريك فروم»

خسرو و شيرين يكي از آثار مهم نظامي گنجوي در حوزۀ ادبيات غنايي است. نظامي در اين منظومه، يكي از مهم‌ترين داستان‌هاي عاشقانۀ قبل از اسلام را به تصوير كشيده است. در اين پژوهش با بهره‌گيري از ابزار كتابخانه‌اي و به صورت توصيفي تحليلي و استفاده از نظريۀ عشق اريك فروم كه نظريه‌اي روانشناختي است، شخصيت فرهاد بررسي و تحليل شده است. اين پژوهش بر آن است تا به اين پرسش پاسخ دهد كه فرهاد از ديدگاه روانشناسي اريك فروم، شرايط عاشقي راستين را داراست يا نه. حاصل مطالعه نشان مي‌دهد كه فرهاد در خسرو و شيرين، عاشقي راستين است كه در راه عشق، سختي‌هاي بسياري را به جان مي‌خرد و از خصايصي چون: استغنا، مهرباني، احساس مسئوليت، احترام و معرفت كه از مهم‌ترين خصايص عشق در نظريۀ عشق اريك فروم هستند، به طور كامل برخوردار است. هم‌چنين، فرهاد، صفات مورد نظر براي رسيدن به عشق را در وجود خود دارد و او در راه رسيدن به مقصود، فردي واقع‌گرا، مؤمن و فعال است. بر اين اساس، فرهاد از نظرگاه روانشناختي فروم، تمام خصايص و صفات يك عاشق واقعي را در وجود خود دارد و كيفيت حضور او در داستان و وقايعي كه روي مي‌دهد، گواهي بر اين ادعاست.