آماده سازي، و بررسي شاخص‌هاي روايي و پايايي مقياس درجه‌بندي رفتار اخلاقي دانش آموزان دوره متوسطه

هدف از اجراي اين پژوهش آماده سازي، اجراي مقدماتي و بررسي شاخص‌هاي روان‌سنجي مقياس درجه بندي رفتار اخلاقي دانش آموزان دختر دوره متوسطه است. جامعه آماري اين تحقيق دانش آموزان دوره متوسطه منطقه 8 شهر تهران است كه از بين كليه دانش آموزان دختر پايه اول و دوم مدارس متوسطه دوم آموزش و پرورش منطقه 8 تهران ، 368 دانش آموز كه در قالب 12 كلاس درس سازماندهي شده بودند، با استفاده ازروش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي انتخاب شدند و از معلم هركدام از كلاس‌هاي گروه نمونه خواسته شد مقياس درجه بندي رفتار اخلاقي را براي تك تك دانش آموزان هركلاس به طور انفرادي، تكميل كنند. پس از گردآوري اطلاعات، داده‌هاي حاصله با استفاده از تحليل عاملي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته هاي حاصله نشان داد كه سوالات مقياس روي دو عامل عمده كه مجموعاً‌59/58 درصد واريانس كل را تبيين مي كنند، قرار دارند. از طرف ديگر بررسي تفاوت هاي گروهي به عنوان يكي ديگر از شواهد روايي سازه نشان داد كه از نظر معلمان، بين رفتار اخلاقي دانش آموزان پايه اول و پايه دوم متوسطه، تفاوت معني داري وجود دارد كه اين تفاوت به نفع دانش آموزان پايه دوم است ، همينطور از نظر معلمان بين رفتار اخلاقي دانش آموزان پايه دوم متوسطه رشته رياضي و علوم انساني تفاوت معني‌داري وجود دارد كه اين تفاوت به نفع دانش آموزان دوم رياضي است . پايايي مقياس از طريق روشهاي آزمون مجدد، همساني دروني( آلفاي كرونباخ) و همبستگي بين درجه بندي كنندگان معني دار محاسبه شد.اين نتايج حاكي از آن است كه مقياس درجه‌بندي رفتار اخلاقي، ابزار مناسبي براي درجه‌بندي رفتار اخلاقي دانش آموزان دوره متوسطه است و با اطمينان مي‌توان از آن براي درجه بندي رفتاراخلاقي دانش آموزان دوره متوسطه دوم استفاده كرد.هدف از اجراي اين پژوهش آماده سازي، اجراي مقدماتي و بررسي شاخص‌هاي روان‌سنجي مقياس درجه بندي رفتار اخلاقي دانش آموزان دختر دوره متوسطه است. جامعه آماري اين تحقيق دانش آموزان دوره متوسطه منطقه 8 شهر تهران است كه از بين كليه دانش آموزان دختر پايه اول و دوم مدارس متوسطه دوم آموزش و پرورش منطقه 8 تهران ، 368 دانش آموز كه در قالب 12 كلاس درس سازماندهي شده بودند، با استفاده ازروش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي انتخاب شدند و از معلم هركدام از كلاس‌هاي گروه نمونه خواسته شد مقياس درجه بندي رفتار اخلاقي را براي تك تك دانش آموزان هركلاس به طور انفرادي، تكميل كنند. پس از گردآوري اطلاعات، داده‌هاي حاصله با استفاده از تحليل عاملي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته هاي حاصله نشان داد كه سوالات مقياس روي دو عامل عمده كه مجموعاً ‌58/95 درصد واريانس كل را تبيين مي كنند، قرار دارند. از طرف ديگر بررسي تفاوت هاي گروهي به عنوان يكي ديگر از شواهد روايي سازه نشان داد كه از نظر معلمان، بين رفتار اخلاقي دانش آموزان پايه اول و پايه دوم متوسطه، تفاوت معني داري وجود دارد كه اين تفاوت به نفع دانش آموزان پايه دوم است ، همينطور از نظر معلمان بين رفتار اخلاقي دانش آموزان پايه دوم متوسطه رشته رياضي و علوم انساني تفاوت معني‌داري وجود دارد كه اين تفاوت به نفع دانش آموزان دوم رياضي است . پايايي مقياس از طريق روشهاي آزمون مجدد، همساني دروني( آلفاي كرونباخ) و همبستگي بين درجه بندي كنندگان معني دار محاسبه شد.اين نتايج حاكي از آن است كه مقياس درجه‌بندي رفتار اخلاقي، ابزار مناسبي براي درجه‌بندي رفتار اخلاقي دانش آموزان دوره متوسطه است و با اطمينان مي‌توان از آن براي درجه بندي رفتاراخلاقي دانش آموزان دوره متوسطه دوم استفاده كرد..

this article has no abstract