نيك پور عامر ,بردي آنامرادنژاد رحيم ,ملاحسيني علي اصغر

Ranking of neighborhoods based on housing quantitative and qualitative indicators (A case study of Babolsar)

امروزه مسكن مفهومي فراتر از يك سرپناه پيدا نموده و نقش مهمي در چگونگي كيفيت كالبدي شهرها دارا ست. مسكن به عنوان كوچكترين عنصر تشكيل دهنده سكونتگاه ها به وجود آورنده يكي از مهم ترين پديده هاي جغرافيايي هر منطقه به شمار مي رود. افزايش سريع جمعيت،گرايش به تملك مسكن مستقل، گراني زمين شهري و كمبود خدمات، مسكن را به عنوان معضلي پيچيده مطرح مي سازد. هدف اصلي اين پژوهش، سطح بندي محلات شهر بابلسر بر اساس شاخص هاي مسكن است. پژوهش از نوع كاربردي و روش انجام آن توصيفي – تحليلي است. در اين پژوهش از 46 شاخص استفاده شد. جامعه آماري، شامل 19 محله،420 بلوك و 15459 واحد مسكوني است كه داده هاي آن از بلوك هاي آماري 1390 استخراج شده است. براي تحليل و رتبه بندي محلات از مدل هاي تصميم گيري شامل تاپسيس، ويكور و الكتره و تكنيك ادغام و براي تعيين تعادل فضايي شاخص ها از ضريب ويليامسون استفاده شده است. نتايج بيانگر آن است كه محلات پاركينگ ها و نخست وزيري تقريبا در تمامي مدل ها داراي بالاترين سطح برخورداري و محله بي بي سر روزه داراي پايين ترين سطح برخورداري مي باشند. همچنين رابطه معناداري بين فاصله محلات از مركز شهر و مطلوبيت مسكن ديده نمي شود، اما همبستگي بالايي بين فاصله محلات از خط ساحلي و مطلوبيت مسكن وجود دارد.

Nowadays, finding a shelter is beyond the concept housing cand has a ritical role in physical qualityof cities. Housing as the smallest element in creating settlements is one of the most important geographic phenomena in each region. Housing became a complex problem due to rapid population growth, the tendency to own independent housing, the cost of urban land and lack of services. The main objective of this research is to rank the neighborhoods of Babolsar city based on housing indices. The methodology of the reseach is based on descriptive-analytic approaches. The data were related to 19 neighborhoods, 420 blocks and 15459 housing units which are extracted from blocks on the results of national census of 1390. The decision models ws used to analyze and rank the neighborhoods which included TOPSIS, VIKOR and Electre and integration techniques; and to determine the spatial balance the Williamson index was applied. Results indicate that parking areas and Nokhost vaziri in almost all models with the highest level and Bebesarrozeh neighborhoods have the lowest level. Also there was no significant relationship between the distance of the city center and housing utility. But there can be seen a high correlation between the coastal neighborhoods and the quality of housing.