عنوان مقاله :
اثربخشي آموزش برنامه‌نويسي با استفاده از محيط مجازي (نرم افزار اسكرچ) در بهبود مهارت برنامه‌نويسي
عنوان به زبان ديگر :
The Effectiveness of Programming Training Using Virtual Environment (Scratch Software) in Improving Programming Skills
پديد آورندگان :
محمدي، غزاله دانشگاه آزاد اسلامي واحد سنندج - گروه مهندسي كامپيوتر، سنندج، ايران , خام فروش، كيهان دانشگاه آزاد اسلامي واحد سنندج - گروه مهندسي كامپيوتر، سنندج، ايران , حسني، رفيق دانشگاه آزاد اسلامي واحد سنندج - گروه مهندسي كامپيوتر، سنندج، ايران
كليدواژه :
نقشه‌ي مفهومي , نرمافزار اسكرچ , مهارت برنامه‌نويسي , آموزش برنامه‌نويسي , محيط مجازي
چكيده فارسي :
هدف اين مطالعه تعيين اثربخشي آموزش برنامه‌نويسي با استفاده از محيط مجازي (نرمافزار اسكرچ) در بهبود مهارت برنامه‌نويسي دانشجويان دانشگاه آزاد واحد سنندج در مقطع كارشناسي بود. روش تحقيق از نوع نيمه آزمايشي با طرح تحقيق پيش آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانشجويان رشته كامپيوتر مقطع كارشناسي گرايش نرمافزار دانشگاه آزاد اسلامي واحد سنندج كه در سال تحصيلي 98-1397 درس برنامه‌نويسي را اخذ كرده بودند. كل اين دانشجويان 16 نفر بودند كه به‌طور تصادفي به دو كلاس(گروه آزمايش و گروه كنترل هر كدام 8 نفر) تقسيم شدند. در اين تحقيق در ابتداي دوره يك آزمون پيشرفت تحصيلي معلم ساخته كه شامل مفاهيم آشنايي با دسنورات برنامه‌نويسي،تابع،روال،رخداد ،توالي دستورات درس برنامه نويسي بود به عنوان پيش‌آزمون طراحي شد و آزمون محقق ساخته‌اي كه بر اساس دوره آموزش برنامه‌نويسي به روش ام‌آي‌تي ساخته شده بود به عنوان پس‌آزمون استفاده شد. داده‌هاي بدست آمده از طريق آزمون‌هاي تحليل كوواريانس يك متغيره و چندمتغيره تحليل شدند.. نتايج نشان مي دهد كه اين آموزش بر افزايش مهارت روال و توابع،توالي دستورات و مهارت نوشتن شي مؤثر بوده اما بر شناخت دستورات و نوشتن رخداد مؤثر نبوده است.
چكيده لاتين :
The purpose of this study was to evaluate the effectiveness of programming training using virtual environment (scratch software) in improving the programming skills of students of Azad University, Sanandaj Branch. The research method is semi-experimental with pre-test and post-test with control group. The statistical population consisted of all students who took programming courses in the academic year of 97-98(Iranian year), 16 of whom were selected by random sampling. At the beginning of the study, a pre-test was administered to 16 students, 8 of whom were male and 8 female. The students were randomly assigned to experimental and control groups. Students in both experimental and control groups had the same level of knowledge and skill in programming. During one semester with the experimental group, scripting graphing software training was used to get to know and understand programming for 10 sessions and each session for 1:30 minutes along with the traditional programming method. Learning programming has been useful and has improved students' skills.
عنوان نشريه :
فن آوري اطلاعات و ارتباطات در علوم تربيتي
