رابطه بين شدت انرژي و ميزان صنعتي شدن در كشورهاي نفتي و غيرنفتي

The relationship between energy intensity and level of industrialization in selected countries

در عصر حاضر، انرژي به عنوان نهاده‌اي حياتي در رشد و توسعه فعاليت‌هاي اقتصادي كشورها بشمار مي‌آيد. با اين وجود شوك‌هاي نفتي دهه‌هاي گذشته موجب شد تا اصطلاح جديدي تحت عنوان "شدت انرژي" در ادبيات اقتصاد انرژي مطرح گردد. اهميت اين موضوع علاوه بر شوك‌هاي مذكور، به قيمت نسبتاً بالاي انرژي و ضرورت استفاده بهينه از آن در توليدات صنعتي برمي‌گردد. از اينرو در پژوهش حاضر به بررسي رابطه بين شدت انرژي و ميزان صنعتي شدن در بين دو گروه از كشورهاي عمده صادركننده و واردكننده نفت خام براي دوره 2013-1990 با استفاده از روش پانل ديتا پرداخته شده است. نتايج مطالعه نشان مي‌دهد كه در كشورهاي صادركننده نفت كه عمدتاً در گروه كشورهاي درحال توسعه طبقه‌بندي مي‌شوند ارتباط معناداري بين شدت انرژي و ساختار صنعتي اين كشورها وجود ندارد، در حالي كه در كشورهاي واردكننده نفت خام كه عمدتاً در گروه كشورهاي توسعه ‌يافته طبقه‌بندي مي‌شوند با افزايش 10% شاخص صنعتي (سرمايه به كار) ، شدت مصرف انرژي به اندازه 0/6 درصد افزايش مي‌يابد.

Nowadays , energy as vital institutions in developing countries regarded economic activity .The oil shocks of the past decades has led to a new term called " energy intensity" is raised in energy economics literature . Hence in the present study was to examine the relationship between the energy intensity and the rate of industrialization in major exporting countries between the two groups and the import of crude oil for the period 2013-1990 using data Panel is presented. The results show that the oil-exporting countries , mainly in developing countries classified relation between energy intensity and the industrial structure of the countries there , While crude oil importing countries that are classified in the group of developed countries increased by 10 % Industrial Index ( capital employed ) , energy intensity by 6.0 percent increase.