ضرورت اخلاقي تبيين مدل شهروند محوري مردم‌سالار در سازمان‌هاي دولتي ايران

زمينه: پژوهش‌هاي چندي در زمينه مردم‌سالاري و حقوق شهروندي صورت پذيرفته است. اما هيچ كدام به‌ضرورت اخلاقي و انساني مطالعه بسترهاي لازم براي توسعه مفهوم شهروند محوري مردم‌سالار در سازمان‌هاي دولتي نپرداخته است. با اين تفاسير هدف مطالعه حاضر تبيين مدل شهروند محوري مردم‌سالار در سازمان‌هاي دولتي ايران مي‌باشد. روش: روش پژوهش كيفي و كمي مي‌باشد. جامعه آماري بخش كيفي شامل خبرگان مديريت دولتي بوده كه 15 نفر از آنها به‌روش نمونه‌ گيري در دسترس انتخاب شده‌اند. ابزار پژوهش در اين مرحله پرسشنامه باز مي‌باشد كه در 4 مرحله تا رسيدن به اجماع در زمينه شاخص‌ ها استفاده شده است. همچنين جامعه آماري بخش كمي شامل كارمندان وزارت علوم، تحقيقات و فنّاوري و سازمان تأمين اجتماعي استان تهران مي‌باشد كه نمونه‌اي به حجم 385 نفر با روش نمونه‌گيري تصادفي از بين آنها انتخاب شده و با ابزار پرسشنامه بسته مورد پيمايش قرار گرفتند. جهت محاسبات آماري همبستگي پيرسون از نرم افزار SPSS و در بخش طراحي مدل، معادلات ساختاري و نرم‌افزار ليزرل 8.5 استفاده شده است. يافته‌ها: بيانگر برازش مناسب مدل طراحي شده شهروند محوري مردم‌سالار در سازمان‌هاي دولتي است كه داده‌هاي فاز كمي نيز همبستگي بالاي گويه‌هاي هر دو شاخص را مورد تأييد قرار مي‌دهد. نتيجه‌گيري: توسعه اخلاقيات مستلزم تحقق مفاهيم شهروندي در قالبي مردم‌سالار در سازمان‌ها است تا بتواند عدالت و مساوات را مطابق نياز شهروندان فراهم آورد.