گزارش يك مورد حاملگي در محل برش سزارين

زمينه و هدف: حاملگي در محل برش سزارين نادر است و تأخير در تشخيص و درمان آن با عوارض مادري همراه است، اما روش‌هاي تشخيصي و درماني به علت نادر بودن آن در دست بررسي است و پروتكل استانداردي براي اداره حاملگي در محل برش سزارين وجود ندارد. هدف از اين گزارش ارايه روش تشخيص و درمان زود هنگام حامگي در محل برش سزارين مي باشد. معرفي بيمار: خانمي 34 ساله، با بارداري دوم، سن حاملگي 8 هفته و 3 روز و سابقه يك مورد سزارين با شكايت لكه بيني و درد شديد زير شكم به بيمارستان مراجعه كرد. ميزان گنادوتروپين جفتي انسان ( β-hCG)، 5600 ميلي‌مول بر ميلي‌ليتر گزارش شد، در سونوگرافي ترانس واژينال تصوير ساك حاملگي نا به جا حاوي اكوهاي داخلي بدون قطب روياني در محل برش سزارين قبلي و در بررسي كالر داپلر جريان خون در اطراف ساك حاملگي ديده شد. بيمار به مدت 3 روز جهت سقط خود به خودي حاملگي خارج رحمي يا كاهش اندازه ساك بارداري در بيمارستان پيگيري شد. به علت افزايش β-hCG، ديلاتاسيون و كورتاژ مكشي و رزكتوسكوپ هيسترسكوپي انجام شد. 24 ساعت بعد از درمان، اولين β-hCG، 191 ميلي‌مول بر ميلي‌ليتر گزارش شد، بررسي بعدي در دو مرحله با فواصل 48 ساعته انجام شد و روند نزولي داشت، سپس يك هفته بعد مجدد بررسي گرديد و ميزان β-hCG به 30 ميلي‌مول بر ميلي‌ليتر رسيده بود. بعد از يازده روز پيگيري، به دليل روند كاهشي β-hCG، پيگيري متوقف شد. نتيجه گيري: در بيمار حاضر حاملگي در محل برش سزارين با سونوگرافي ترانس واژينال در مراحل اوليه تشخيص داده شد و درمان مناسب با ديلاتاسيون وكورتاژ مكشي و رزكسيون هيسترسكوپي انجام شد. در زنان باردار با شكايت لكه بيني واژينال و سابقه سزارين قبلي احتمال حاملگي نابجا در محل سزارين همواره مورد توجه قرار گيرد تا از عوارض احتمالي بيشتر و احتمال خارج سازي رحم جلوگيري شود.