اهميت آزمايش عناصر خاك مزارع در توصيه كودي به منظور پايداري محيط: مطالعه موردي مزارع ذرت كوزران در استان كرمانشاه

كشت ذرت به‏دليل مصرف زياد كودهاي شيميايي پيامدهاي ناگوار زيست‏محيطي و بهداشتي را در بر دارد. يكي از راهكارهاي مناسب در اين زمينه تطبيق مصرف كود با عناصر غذايي خاك و نياز محصول است. هدف از اين تحقيق بررسي سطح عناصر غذايي موجود در خاك و مقايسه آن با مقدار توصيه كودي به منظور استفاده بهينه از اين كودهاست كه در مزارع ذرت منطقه كوزران استان كرمانشاه انجام شد. نمونه‏هاي خاك از عمق 0 تا 30 سانتي‏متري برداشت و مورد آزمايش‏هاي كربن آلي، ازت، فسفر، پتاسيم، منگنز، روي و آهن قرار گرفت. نتايج اين تحقيق نشان داد كه متوسط كربن آلي خاك كم (1.23%) بود و با همه عناصر غذايي مورد آزمايش همبستگي دارد. مقادير متوسط ازت، فسفر، پتاسيم، منگنز، آهن و روي به ترتيب 0.121، 17.00، 381، 9.71، 12.41 و 0.86 ميلي‏گرم دركيلوگرم بدست آمد. توصيه كودي شامل اوره، سوپرفسفات تريپل، سولفات پتاسيم، سولفات منگنز، سكوسترين آهن و سولفات روي بود. نتايج اين بررسي نشان داد كه مقدار توصيه كودي براي فسفر، پتاسيم و آهن با سطح آنها در خاك همبستگي ندارد. همچنين علي رغم كفايت پتاسيم خاك، بطور متوسط 134 كيلوگرم در هكتار سولفات پتاسيم توصيه شده بود. در مقابل، مقادير توصيه كودي براي تقويت ازت، منگنز و روي به ترتيب 418، 32.4 و 54.3 كيلوگرم در هكتار بوده كه با سطح اين عناصر در خاك همبستگي معني دار داشت. مقايسه مقدار توصيه شده اين كودها با عناصر غذايي خاك نشان داد كه سطح توصيه كودي از دقت كافي برخوردار نبوده و بطور تقريبي برآورد شده بود.