برآورد فراواني توأم بيشينه دبي لحظه اي–بار معلق رسوب حوضه آبريز زرينه‌رود با استفاده از تحليل دوبعدي

پديده هاي فرسايش، انتقال رسوب و برآورد بار رسوب در رودخانه ها با توجه به خسارات ناشي از آن يكي از مهم ترين و پيچيده ترين موضوعات مهندسي رودخانه است. مدل سازي و تحليل دقيق اين پارامتر با توجه به ميزان اهميت آن در تعيين عمر مفيد سازه هاي آبي و شبكه هاي آبياري و زهكشي مي تواند بسيار مفيد واقع شود. در اين مطالعه تحليل فراواني بار معلق رسوب لحظه اي حوضه آبريز زرينه رود واقع در جنوب شرقي درياچه اروميه با در نظر گرفتن بيشينه دبي لحظه اي در محل ايستگاه هيدرومتري چالخماز در دوره آماري 951371 با استفاده از توابع مفصل مورد بررسي قرار گرفت. به اين منظور در ابتدا همبستگي داده هاي مذكور با استفاده از آماره همبستگي كندال تائو مورد بررسي قرار گرفته و همبستگي 75/0 بين داده ها محاسبه شد. با برازش 65 تابع توزيع مختلف به سري‌‌هاي ياد شده، توزيع ويبول براي مقادير بار معلق رسوب و توزيع پاريتو تعميم يافته براي مقادير بيشينه دبي لحظه اي بر اساس معيارهاي ارزيابي به‌عنوان توزيع هاي حاشيه‌‌اي مناسب انتخاب شد. نتايج بررسي دقت و كارايي توابع مفصل در مقايسه با مفصل تجربي با استفاده از آماره هاي جذر ميانگين مربعات خطا، نش–ساتكليف، باياس و آكائيكه مورد بررسي قرار گرفته و مفصل گالامبوس از بين مفصل هاي كانديد، به‌عنوان مفصل برتر انتخاب شد. دوره بازگشت شرطي و توأم بار معلق رسوب مبتني بر مفصل با احتمالات 10 تا 90 درصد ارائه شد. با مقايسه تحليل دومتغيره و دوره بازگشت آن با حالت تك متغيره، نتايج نشان داد كه برآورد بار معلق رسوب مبتني بر مفصل به مقادير بار معلق رسوب ايستگاه چالخماز نزديك تر بوده و دقت بالاتري دارد. هم چنين نتايج نشان داد كه در حالت تك متغيره، برآورد بار معلق رسوب در ايستگاه چالخماز كمتر از مقدار واقعي آن در دوره بازگشت دوساله است. با توجه به نتايج حاصله مي توان از منحني هاي دوره بازگشت توليد شده به‌عنوان منحني هاي تيپ براي مديريت و تخصيص منابع آب در حوضه استفاده كرد.