بررسي پارامترهاي تاثيرگذار بر ارتباط بين معناي فضا، جرم و امنيت فضاي شهري معاصر مبتني بر نظريه زبان الگو و CPTED (مطالعه موردي: منطقه ي يك تهران)

در منطقه (۱) تهران كمي‌گرايي و مباني مدرنيستي باعث بروز پديده‌هايي مانند عدم احساس تعلق‌خاطر محيطي و بي‌توجهي به فضاي شهري شده است كه اين موضوع عاملي بر شكل‌گيري جرم در محيط شهري مي‌باشد. پژوهش حاضر با مدنظر قرار دادن تصاوير ذهني مردمي و بررسي نقشه‌هاي سيستم اطلاعات جغرافيايي شهري به دنبال يافتن پارامترهاي ذهني مردم منطقه (۱) تهران مي‌باشد كه با تكيه بر اين تصاوير و تجزيه‌وتحليل آن، بتواند الگوهايي زنده براي اين منطقه تبيين كند. هدف اصلي اين پژوهش يافتن پارامترهايي در راستاي تقويت معنا و امنيت فضاي شهري مبتني بر نظريه زبان الگو مي‌باشد كه با بررسي‌هاي ميداني صورت پذيرفته و نشانه‌هاي به‌دست‌آمده از طريق استفاده از روش پژوهش پيمايشي، گردآوري اطلاعات به روش نقشه­شناختي، جامعه آماري نمونه به‌صورت نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي متناسب با حجم انجام شد. حجم نمونه (۳۲۴) نفر در (۲۷) محله با بهره‌گيري از فن مقايسه دوبه‌دو AHP و تحليل چيدمان فضايي در تجزيه‌وتحليل اطلاعات، اين الگوها متناسب با روش گفته‌شده توسط كريستوفر الكساندر و نظريه‌پردازان حوزه CPTED براي منطقه (۱) به‌دست آمد. الگوهاي به‌دست‌آمده، مختص منطقه (۱) تهران بوده و از طريق روش به‌كاربرده شده در اين پژوهش مي‌توان اين الگوها را براي ساير مناطق شهري در ايران نيز مورد بهره‌برداري قرار داد.