تأثير الگوي چيدمان ديوار برشي در ساختمان‌هاي بتني مسلح بر رفتار لرزه‌اي آنها

ساختمان‌ها بايد قادر به مقاومت در برابر نيروهاي جانبي ناشي از زلزله و باد باشند. سازه‌ها نياز به‌سختي كافي دارند در غير اين صورت بارهاي جانبي آسيب‌هاي شديدي را به سازه ساختمان‌ها وارد خواهند كرد. يك روش ارائه پايداري جانبي، استفاده از ديوار برشي در سازه‌هاست. نحوه آرايش ديوار برشي نقش مهمي را در عملكرد لرزه‌اي سازه‌ها ايفا مي‌كند، به‌گونه‌اي كه انتخاب بهينه آن مورد توجه مهندسان قرار گرفته است. در اين مقاله نحوه چيدمان ديوار برشي بتني در ارتفاع يك سازه بتني 10 طبقه مورد بررسي قرار گرفته و پاسخ سازه‌ها شامل تغيير مكان سازه، دريفت و سختي طبقات در دو راستاي صفحه‌اي و همچنين وزن و برش پايه سازه‌ها، مورد ارزيابي مقايسه‌اي قرار گرفته است. 9 حالت آرايش چيدمان ديوار برشي در ارتفاع توسط نرم‌افزار ETABS 2013 مدل‌سازي شد. چهار مدل در دو راستا داراي يك نوع آرايش ديوار برشي هستند و در پنج مدل ديگر تركيبي از اين آرايش‌ها در دو راستا استفاده‌ شده است كه به روش تحليل استاتيكي معادل و بارگذاري جانبي بر اساس استاندارد ۲۸۰۰ ايران ويرايش چهارم مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج حاكي از آن است كه سازه‌اي كه در هر دو راستا داراي چيدمان ديوار برشي به‌صورت ضربدري در ارتفاع است، پاسخ و عملكرد سازه‌اي مناسب‌تري نسبت به 8 آرايش ديگر ديوارهاي برشي و سازه مبنا دارد. تغيير مكان سازه منتخب نسبت به سازه مبنا 68/18 درصد كاهش نرخ، حداكثر دريفت سازه منتخب نسبت به سازه مبنا53/38 درصد كاهش نرخ، حداكثر سختي سازه منتخب نسبت به سازه مبنا 83/7درصد افزايش نرخ، وزن و برش پايه سازه منتخب نسبت به سازه مبنا 3/23 درصد كاهش نرخ داشته است.