بررسي لرزه اي قاب هاي خمشي بتني با شكل پذيري متوسط بر اساس دو ويرايش سوم و چهارم استاندارد 2800

در تدوين آيين‌نامه ساختمان ها در برابر زلزله، استاندارد 2800 ضوابط و مقرراتي را براي طرح و اجراي ساختمان ها در برابر اثرات ناشي از زلزله در نظر گرفته كه با رعايت اين ضوابط انتظار مي رود اهداف ارائه شده در آيين‌نامه تأمين شوند؛ اما در زمينه تأمين اهداف عملكردي كه اين استاندارد مد نظر قرار دارد و ميزان خساراتي كه ساختمان ها در حين وقوع زمين‌لرزه‌هاي مختلف ممكن است از خود بروز دهند، ابهاماتي وجود دارد. در اين مقاله هدف مقايسه ضوابط ويرايش سوم و چهارم استاندارد 2800 ايران در رابطه با سطح عملكرد خدمت‌رساني ايمني جاني (LS) و نحوه تشكيل مفاصل خميري با استفاده از تحليل استاتيكي غيرخطي مي-باشد. در اين راستا سه سازه 5، 10 و 15 طبقه با سيستم قاب خمشي بتن‌آرمه با شكل پذيري متوسط يك‌بار با ضوابط ويرايش سوم و بار ديگر با ضوابط ويرايش چهارم بارگذاري و تحليل شده اند و سازه ها براي خدمت‌رساني در سطوح عملكرد تعريف شده (ايمني جاني)، طراحي مي شوند. نتايج نشان مي دهد كه سازه-هاي طراحي شده با ويرايش چهارم استاندارد 2800 مي توانند سطح عملكردي ايمني جاني (LS) را در جابه-جايي بيشتري نسبت به ويرايش سوم حفظ كنند. همچنين با بررسي اختلاف درصد مفاصل نقض ايمني جاني در مدل هاي ويرايش چهارم و سوم مشاهده مي شود كه به‌طور ميانگين 6 درصد از مفاصل سازه هاي طراحي شده با ويرايش سوم استاندارد 2800 از محدوده ايمني جاني خارج شده اند.