ايمن سازي آزمايشگاه هاي علمي در برابر زلزله

زلزله را مي توان با توجه به قابليت ايجاد بيشترين خسارت در كمترين زمان مؤثر و همچنين عدم تأثير عملي پيش بيني آن به عنوان مهم ترين حادثه ي طبيعي از منظر مهندسي سازه و مديريت بحران دانست. ازآنجايي كه جلوگيري از وقوع اين حادثه ي طبيعي نيز عملاً ميسر نيست، ساخت وساز ايمن و ايمن سازي جوامع بشري مطمئن ترين و مؤثرترين راه مقابله با آن است. در اين ميان، آزمايشگاه هاي علمي نظر به اهميت ويژه اي كه دارند از اولويت هاي ايمن سازي به شمار مي آيند تا ضمن جلوگيري از ايجاد مانع در مقابل توليد يا گسترش علم و يا ساير اهداف تعريف شده مانند حمايت از صنعت و نيز سلامت دانشمندان و يا حتي ساير افراد جامعه (در صورت امكان انتشار مواد سمي) حفظ و دارايي هاي ملي و اعتماد عمومي صيانت گردند. از اين رو، در اين مقاله اهميت مسئله تبيين، جزئيات آن بررسي و راهكارها بحث مي شوند. به اين منظور، فعاليت هاي انجام شده در ساير كشورها و دانشگاه هاي معتبري كه در اين زمينه پيشرو هستند مطالعه و عوامل مؤثر اعم از فني، اقتصادي و اجتماعي تحليل مي گردند. هر سه حوزه ي قبل، حين و بعد وقوع زلزله مورد توجه قرار مي گيرند و آنچه بر اين اساس نتيجه مي شود ضرورت توجه بر ايمن سازي آزمايشگاه ها و اماكن علمي در برابر زلزله با اولويت اقدامات حوزه ي قبل زلزله در سه بخش (1) ساختگاه- سازه- اعضاي غير سازه اي، (2) تجهيزات و مواد و (3) برنامه ريزي مديريت بحران براي حين و بعد زلزله است. هزينه اين ايمن سازي حدود 5 الي 10 درصد مجموع هزينه هاي بازسازي تخمين زده مي شود.