ارزيابي تناسب اراضي استان گلستان جهت كشت نخودفرنگي بر اساس عوامل اقليمي

توسعه و حفظ توازن بوم‌شناختي زماني محقق خواهد شد كه از سرزمين به تناسب قابليت ها و توانمندي هاي آن استفاده گردد. در بسياري از موارد، سامانه‏هاي تحت كشت محصولات داراي عملكرد پاييني هستند كه علاوه بر مسائل مديريتي، توانمندي‏هاي اقليمي منطقه نيز گاهي به عنوان عامل محدودكننده وارد عمل مي‏شوند. بر اين اساس، شناسايي توانمندي‌هاي سرزمين پيش از بارگذاري فعاليت‌هاي گوناگون بسيار حائز اهميت است. در همين راستا به‌منظور ارزيابي اراضي كشاورزي استان گلستان براي كشت نخودفرنگي بر اساس بارش و دما، از سامانه اطلاعات جغرافياييGIS و روش تركيبي خطي وزنيWLC استفاده شد. اطلاعات درباه نيازهاي زراعي گياه و متغيرهاي اقليمي كه شامل حداكثر و حداقل دما، دماي متوسط و بارندگي مي‌باشند، از سازمان ها و منابع علمي موجود جمع‌آوري و نقشه‌هاي موردنياز تهيه گرديد. براي استانداردسازي داده‌ها از منطق فازي و براي وزن‌دهي معيارها از روش تحليل سلسله‌مراتبيAHP استفاده شد. در نهايت، با استفاده از روش تركيب خطي وزنيWLC در محيط نرم‌افزارTerrSet نقشه پتانسيل كشت نخودفرنگي تهيه گرديد. نتايج وزن‌دهي معيارها با روشAHP نشان داد كه بارندگي مطلوب دوره رشد با ضريب0.2890 و حداقل دماي تاريخ كاشت با ضريب0.0364 به‌ترتيب بيشترين و كمترين تأثير را در تعيين وضعيت مناطق جهت كشت محصول داشتند. همچنين در نقشة برونداد حاصل از روش تركيبي خطي وزني مشخص گرديد كه بخش كوچكي از اراضي واقع در مركز و غرب استان و مناطق حاشيه شمال‌شرقي و جنوب‌شرقي شرايط نامساعدي جهت كشت نخودفرنگي دارند. استعدادسنجي اراضي استان نيز نشان داد كه 26.02‌درصد از مساحت كل استان بسيار مستعد و 48.42‌درصد مستعد مي‌باشند.