دگرانديشي و تأثير آن بر مطالعات عاشورا در دوره معاصر(1305-1357) در ايران

بازنمايي واقعه عاشورا در تاريخ معاصر ايران (1305-1357) در شمار موضوعاتي است كه با وجود اهميتي كه در شناساندن سير تحول رويكردهاي مطالعاتي عاشورايي دارد، كمتر به آن توجه شده است. مقاله حاضر مي‌كوشد با بررسي جريان هاي دگرانديش و مباني آنان به نقش آنان در بازنمايي واقعه عاشورا در اين دوره بپردازد. نتايج اين بررسي نشان مي دهند كه انگيزه خرافه‌ستيزي و پندارستيزي جريان‌هاي دگرانديش در تاريخ معاصر ايران كه ريشه در دوران پيش از پهلوي دارد، زمينه‌ساز شكل جديدي از مطالعات و تحليل‌هاي مبتني بر عقل مداري و علم گرايي شده است كه تفسيرهايي سياسي و اجتماعي از  عاشورا را به دنبال داشته است.