مديريت درد در حيوانات كوچك: مطالعه اي مروري

درد در مراقبت‌هاي بحراني يا در مواقع پيش از جراحي، در بسياري از موارد مؤلفه‌اي از سيماي باليني بيمار است كه غالباً خاستگاه التهابي دارد زيرا تمام واسطه‌هاي شيميايي از تحريك التهابي يا از حساسيت گيرنده‌هاي درد آزاد مي‌شوند. درد همچنين مي‌تواند منشأ مكانيكي نيز داشته باشد (به طور مثال هنگامي كه درد مرتبط با اتساع اندام‌هاي توخالي، فشردگي، پارگي يا تخريب بافتي همراه است). درد در اين گونه موارد و بلافاصله پس از جراحي شديد به نظر مي‌رسد و با شروع التهاب شديدتر مي‌شود. در نهايت درد مي‌تواند از طريق انتقال مستقيم در نورون‌هاي نخاعي انتقال دهنده درد از ساقه مغز نشأت گيرد. مديريت ضعيف در باب كنترل درد سبب منبعي از عوارض گرديده كه يك پيش آگهي بي‌ثبات و غير قابل اتكا را باعث مي‌شود. بي‌دردي چندگانه بر پايه يك مفهوم كلي در بي‌هوشي عمومي و درمان سرطان نيز مورد استفاده قرار مي‌گيرد. اين مؤلفه ساده است: هنگامي‌كه بر يك فرآيند پيچيده و چند عاملي غلبه شد، نسبت مزايا به خطرات با به كار گيري تركيبي از رويكردهاي متفاوت، بهتر است. تأثيرات سودمند موارد مذكور، افزاينده بوده و هريك از آن‌ها براي كاهش محدوده اثرات نامطلوب وابسته، مورد استفاده قرار مي‌گيرند. در يك مدت زمان طولاني ، داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي و داروهاي ضد درد مخدر به تنهايي مورد استفاده قرار گرفته و استفاده از يك يا چند نوع از آن‌ها، وابسته به شدت درد ايجاد شده است. تركيبي از چندين مولكول در تمام موارد مورد استفاده قرار مي‌گيرد و بسته به نوع درد تغيير مي‌كند