شماره ركورد :
1164361
عنوان مقاله :
بررسي رابطه بين آمادگي و تاب آوري سازماني در برابر زلزله (مطالعه موردي: بيمارستان هاي علوم پزشكي كرمان)
پديد آورندگان :
رضايي ، زهرا دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده مديريت , ابراهيمي نژاد ، مهدي دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده مديريت و اقتصاد - گروه مديريت , صادقي ، زين العابدين دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده مديريت و اقتصاد - گروه اقتصاد
از صفحه :
358
تا صفحه :
367
كليدواژه :
آمادگي , تاب آوري سازماني , آگاهي موقعيتي , ظرفيت تطابق پذيري , آسيب پذيري هاي كليدي , زلزله
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: حوادث غيرمترقبه اغلب وقايعي غيرقابل كنترل هستند. آمادگي براي مقابله با بحران، موجب مي شود بحران ها در حد حادثه باقي مانده و از فاجعه هاي دلخراش جلوگيري شود. كرمان يكي از مستعدترين شهرهاي كشور در زمينه وقوع حوادث طبيعي است. بنابراين آمادگي براي حوادث، همراه با پيشگيري مؤثر و اقدامات كاهشي براي توسعه پايدار شهر بسيار حياتي است. بنابراين مطالعه حاضر به بررسي رابطه بين آمادگي و تاب آوري سازماني در برابر زلزله در بيمارستان هاي علوم پزشكي شهر كرمان پرداخته است. روش: اين تحقيق كه از نظر هدف، كاربردي و از نظر گردآوري داده ها، از نوع همبستگي مي باشد و در بيمارستان هاي علوم پزشكي كرمان انجام شده است. پرسشنامه هاي مورد استفاده در اين تحقيق، پرسشنامه محقق ساخته آمادگي و پرسشنامه استاندارد تاب آوري سازماني مي باشد. روايي آنها پس از اصلاحات و پيشنهادهاي لازم، مورد تأييد اساتيد و متخصصان مربوطه قرار گرفته است، علاوه بر اين پايايي سؤالات به روش آلفاي كرونباخ مقادير قابل قبولي را نشان داد كه در نهايت به روش سرشماري بين اعضاي نمونه توزيع شدند. جهت بررسي آزمون فرضيه ها، از ضريب همبستگي پيرسون كه با استفاده از نرم افزارSPSS 22 انجام شد و با استفاده از آزمون ميانگين يك نمونه اي T، وضعيت تاب آوري سازماني در جامعه آماري مورد بررسي قرار گرفت، همچنين براي بررسي برازش مدل ساختاري تحقيق از معيارهاي ضرايب معناداري z، معيارR2 و معيار Q2 با استفاده از نرم افزار Smart Pls استفاده شده است. يافته ها: يافته هاي حاصل از ضريب همبستگي پيرسون كه در سطح خطاي50/0= alpha انجام شد نشان داد كه بين آمادگي و تاب آوري سازماني و همچنين بين آمادگي با متغيرهاي تاب آوري سازماني رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. همچنين وضعيت تاب آوري سازماني در جامعه آماري مطلوب برآورد شد و مدل ساختاري تحقيق نيز از برازش مناسبي برخوردار است. نتيجه گيري: طبق يافته هاي تحقيق بين آمادگي و ابعاد تاب آوري سازماني (آگاهي موقعيتي، ظرفيت تطابق پذيري، آسيب پذيري هاي كليدي) رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. سازمان ها مي توانند با برگزاري مانورهاي دوره اي براساس مخاطرات مختلف و دوره هاي آموزشي، سطح آگاهي، آمادگي و تاب آوري سازماني كاركنان خود را افزايش دهند و گامي اساسي در جهت پيشگيري و كنترل بحران ها بر دارند.
عنوان نشريه :
دانش پيشگيري و مديريت بحران
عنوان نشريه :
دانش پيشگيري و مديريت بحران
لينک به اين مدرک :
بازگشت