پهنه بندي ميزان دسترسي دست اندركاران واكنش اضطراري بحران به مناطق جمعيتي و روستايي شهرستان هيرمند با استفاده از تلفيق مدل AHP در محيط GIS

زمينه و هدف: تحليل ريسك پذيري نواحي حساس يكي از مراحل مهم در فرآيند مديريت يكپارچه بحران است و به عنوان يكي از نيازهاي اساسي مراحل پيشگيري و آمادگي در برابر بحران تلقي مي شود؛ لذا با شناخت صحيح نواحي هاي آسيب پذير و اتخاذ سياست هاي مناسب بلند مدت و كوتاه مدت امكان كاهش اثرات منفي بحران هاي آتي ممكن مي a,د. بنابراين هدف از اين پژوهش پهنه بندي نواحي آسيب پذير از سوانح طبيعي با تاكيد بر مديريت بحران مي باشد. روش: جامعه آماري 21 روستاي آسيب پذير از سوانح طبيعي در شهرستان هيرمند مي باشد. روش تحقيق از نوع توصيفي تحليلي و داده هاي مورد نياز از نقشه هاي GIS استخراج شده است. همچنين براي تلفيق نقشه ها و وزن دهي به لايه ها از مدل وزن دهي سلسله مراتبي AHP استفاده شده است. يافته ها: يافته هاي پژوهش حاكي از آسيب پذيري خيلي كم و متوسط در 17 روستاي مورد مطالعه و 4 روستا در معرض آسيب پذيري بسيار بالا در شهرستان هيرمند به دليل نزديكي بيشتر به حوزه هاي سيل خيز و طوفان هاي شديد محلي بوده است. نتيجه گيري: با عنايت به اين امر لزوم ايجاد حفاظ و حصار و سد در برابر سرريزهاي رودخانه اي و طوفان هاي شديد احساس مي شود. همچنين نياز به اصلاح مسير طبيعي رودخانه از طريق افزايش ظرفيت آبگيري رودخانه با لايروبي نيز هست.