پهنه‌بندي بحران خشكسالي با نمايه هاي PNPI و SIAP و TOPSIS نمونه موردي استان يزد

زمينه و هدف: پديده خشكسالي در واقع يكي از ويژگي هاي اصلي و تكرار شونده اقليم هاي مختلف جغرافيايي به شمار مي آيد و به شدت بر همه جوانب فعاليت هاي بشري در شهر و روستا تأثير گذاشته است. روش: پژوهش حاضر با رويكرد توسعه اي -كاربردي مي باشد؛ كه جهت تعيين و پهنه بندي خشكسالي در استان با مراجعه به سازمانهاي مربوطه و سايت هواشناسي و مركز آمار ايران اطلاعات مورد نياز استخراج و با استفاده از رويكرد فضايي به تحليل و بررسي اطلاعات اقدام گرديده است. يافته: لازم به ذكر است حدود 50 درصد مقاله حاضر را يافته هاي تحقيق شامل مي شود كه در اين راستا با كمك مدل تاپسيس و استفاده از نمايه هاي نرمال بارندگي و معيار ساليانه بارندگي ضرايب و اوزان شاخص خشكسالي محاسبه و شدت آن تعيين شد. نتايج حاصله با مدل تاپسيس حاكي از آن است كه ايستگاه شهرستان نير در فاكتور رطوبت و دما خشك ترين ايستگاه مي باشد؛ و نمايه هاي نرمال و سالانه بارندگي نشان مي دهند به ترتيب ايستگاه ميبد و خاتم در وضعيت نرمال و خشكسالي بسيار شديد قرار دارند. نتيجه گيري: در نتيجه گيري پژوهش حاضر براساس نمايه ميانگين بارندگي تنها ايستگاه ميبد در وضعيت نرمال و به ترتيب تقريباً ايستگاه خاتم، يزد، مهريز، تفت، صدوق، ابركوه و اردكان در وضعيت خشكسالي بسيار شديد قرار دارند و بر اساس نمايه متوسط سالانه ايستگاه هاي صدوق، ابركوه، اردكان، بافق و طبس در وضعيت خشكسالي متوسط و ايستگاه هاي بهاباد و ميبد به ترتيب وضعيت خشكسالي ملايم و نرمال را دارا مي باشند. در نتيجه توجه به پديده ي خشكسالي و نوسانات بارش در برنامه ريزي ها و مطالعات محيطي امري بسيار ضروري مي باشد.