به‌كارگيري تحليل چند معياره براي مكان‌يابي بهينه پايگاه‌هاي پشتيباني مديريت بحران (نمونه موردي: شهرك باغميشه تبريز)

مقدمه:تبريز يكي از مستعدترين شهرهاي كشور درزمينه مخاطرات طبيعي است. بنابراين آمادگي براي مخاطرات، همراه با پيش گيري مؤثر و اقدامات كاهشي براي توسعه پايدار اين شهر بسيار حياتي است. روش:اين مقاله رهيافت تصميم گيري چند معياره مبتني بر سيستم اطلاعات جغرافيايي را به منظور مكان يابي بهينه پايگاه هاي پشتيباني مديريت بحران كه بخشي اعظمي از وظايف بالا را انجام مي دهند را در شهرك باغميشه مورد بررسي قرار مي دهد. چنانچه در اين تحقيق جهت شناسايي اراضي مناسب جهت احداث پايگاه هاي پشتيباني 7 معيار طبيعي و انساني انتخاب شد كه با استفاده از مدلAHP و تلفيق لايه ها در محيط ARC GIS نقشه تناسب سازگاري استخراج شده و در نهايت با توجه به معيارهاي مساحت، تناسب ابعاد، سازگاري كاربري و مالكيت مكان هاي بهينه انتخاب شد. يافته ها:در اين تحقيق مطالعه تفصيلي از عوامل مؤثر در مكان يابي مناسب اين پايگاه ها صورت گرفت و پهنه هاي مناسب شناسايي شد. درنهايت سه مكان براي ساخت پايگاه هاي پشتيباني مديريت بحران پيشنهاد شد. نتيجه گيري: نتايج حاصل از اين پژوهش كه در نقشه نهايي نشان داده شده است سه محدوده اصلي براي ايجاد پايگاه پشتيباني امداد و نجات را در برمي گيرد كه هم به مراكز جمعيتي و راه هاي اصلي نزديك اند و هم از مساحت لازم جهت ايجاد پايگاه امداد و نجات برخوردارند