كودكان در برنامه هاي كاهش خطرپذيري بحران هاي طبيعي ، مطالعه موردي شهر تهران

زمينه و هدف: موضوع كاهش خطرپذيري بحران هاي طبيعي يكي از مهم ترين موضوعات در توسعه پايدار است. كودكان از گروه هاي بسيار آسيب پذير در بحران هاي طبيعي هستند. شيوه كاهش خطرپذيري بحران با محوريت كودكان از شيوه هاي نوين و مؤثر مي باشد كه مي تواند ميزان آسيب پذيري اين گروه جمعيتي را كاهش دهد. ديدگاه و شيوه كاهش خطرپذيري كودك محور در برنامه هاي كاهش خطرپذيري كمتر مورد توجه بوده است در حاليكه اين شيوه مي تواند منافع بلندمدتي را به همراه داشته باشد و به توسعه پايدار شهرها به ويژه تهران در آينده، كمك كند. هدف از اين پژوهش، معرفي اين شيوه و نيز ارائه توزيع جمعيت كودكان در شهر تهران و اولويت بندي مناطق مختلف شهر تهران از نظر توزيع اين گروه جمعيتي ميباشد تا بتوان با استفاده از اين شيوه تا حدود زيادي از ميزان آسيب پذيري اجتماعي و فيزيكي شهر تهران كاست و آن را به توسعه پايدار نزديك نمود. روش: نتايج حاصل از اين پژوهش، كاربردي بوده و روش اين مطالعه، به صورت توصيفيتحليلي مي باشد. اين مطالعه در دو مرحله انجام گرفت. در مرحله اول، منابع و مستندات در زمينه شيوه هاي كاهش خطرپذيري بحران با محوريت كودكان جمع آوري شده و نمونه هاي موردي، مورد بررسي قرار گرفتند. در مرحله دوم، پس از تعيين جامعه آماري هدف، كه كودكان زير شش سال شهر تهران است، اين جامعه، بر اساس جنسيت و مناطق تفكيك،در محيط نرم افزاري GIS وارد و پردازش شد.. در گام آخر نيز، پهنه بندي منطقه اي صورت گرفته و اولويت هاي اول تا پنجم جهت استفاده در برنامه هاي پنج ساله معين گرديدند. يافته ها: بر اساس پردازش و تحليل اطلاعات در سيستم اطلاعات جغرافيايي، پنج پهنه اولويت دار، براي شهر تهران مشخص شده كه در هر پهنه، مناطق اولويت دار نيز مشخص گرديده اند. همچنين علاوه بر تعيين اولويت ها، تفكيك جنسيت نيز صورت گرفته است، زيرا كه جنسيت هاي مختلف، به دلايل و عوامل مختلف اجتماعي و فيزيكي آسيب پذيري متفاوتي دارند و اين تفكيك مي تواند در جهت برنامه ريزي بهتر و هدفمند، كمك كننده باشد. نتيجه گيري: بر اساس نتايج حاصل از اين پژوهش، پنج منطقه ي4،14،15،20 و 5 بيشترين جمعيت آسيب پذير كودك را دارا هستند كه مي توان با شناسايي آن ها و ارائه پيشنهاداتي ميزان آسيب پذيري كودكان را كاهش داد و ضمن كاهش آسيب پذيري كودكان، با برنامه ريزي هاي هدفمند، كاهش خطرپذيري بحران كودك محور، با توانمندسازي اين گروه جمعيتي از كودكان، به عنوان عامل تغيير استفاده نمود.