بررسي اثربخشي آموزش گروهي تنظيم هيجان مبتني بر فنون گراس بر تاب آوري، پرخاشگري واكنشي و هوش هيجاني در دانشآموزان دوره اول دبيرستان دخترانه وابسته به مهد قرآن تبريز

پژوهش حاضر به منظور اثربخشي آموزش گروهي تنظيم هيجان مبتني بر فنون گراس بر تاب آوري، پرخاشگري واكنشي و هوش هيجاني در دانشآموزان دوره اول دبيرستان تبريز به روش شبه آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل انجام شد. جامعه آماري شامل كليه دانشآموزان دوره اول دبيرستان دخترانه وابسته به مهد قرآن تبريز به تعداد 120 نفر بود كه از اين ميان 20 نفر به روش نمونهگيري هدفمند داشتن نمرات بالاتر از ميانگين در پرسشنامه پرخاشگري و پايين تر از ميانگين در پرسشنامه هوش هيجاني و تابآوري انتخاب( و به طور تصادفي در دو گروه، گروه آزمايشي 10 نفر و گروه كنترل ) 10 نفر( جايگزين شدند. پرسشنامههاي استاندارد شده تابآوري كانر و ديويدسون ) 2003 ،) پرسشنامه پرخاشگري باس و پري) 1992 ( و پرسشنامه هوش هيجاني شات) 1998 ( براساس مدل نظري هوش هيجاني سالووي و ماير )1997 (. جهت جمع آوري اطلاعات به كار گرفته شد. جهت تجزيه و تحليل آماري دادهها از تحليل كوواريانس تك متغيري به كمك نرم افزار SPSS ورژن 22 استفاده شد. نتايج نشان داد آموزش تنظيم هيجان براساس مدل گراس در مقايسه با گروه كنترل موجب كاهش پرخاشگري واكنشي و افزايش تابآوري و هوش هيجاني شده است ) 01 / 0P > (. بنابراين، آموزش تنظيم هيجان براساس مدل گراس يك روش مؤثر در كاهش پرخاشگري و افزايش تابآوري و هوش هيجاني است.