نقش كيفيت خواب، شخصيت صبحي- عصري و حساسيت پردازش حسي در پيش‌بيني عملكرد شغلي پرستاران

مقدمه: پرستاران يكي از اركان هاي اصلي سازمان هاي بهداشتي مي باشند كه بخش مهمي از زندگيشان در ارتباط نزديك با بيماران سپري مي شود و عملكرد شغلي آن ها بر رضايت و سلامت بيماران تاثير بسزايي دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش كيفيت خواب، شخصيت صبحي عصري و پردازش حسي در پيش بيني عملكرد شغلي پرستاران انجام گرفت. روش كار: روش مطالعه مقطعي از نوع توصيفي - همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش كليه پرستاران شاغل در بيمارستان هاي دولتي شهر كرمانشاه در سال 1398 بودند، كه از ميان آن ها 120 نفر به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوري داده ها از پرسشنامه كيفيت خواب پترزبورگ، پرسشنامه صبحگاهي شامگاهي هورن و استرنبرگ، نيمرخ حسي براون و دان و پرسشنامه عملكرد شغلي پاترسون استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون هاي همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه به روش همزمان و به وسيله نرم افزار SPSS نسخه 24، تجزيه و تحليل شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه عملكرد شغلي پرستاران با متغيرهاي حساسيت حسي و شخصيت صبحي عصري رابطه ي مثبت و با ثبت پايين و كيفيت خواب رابطه ي منفي دارد (P 0/01). اما عملكرد شغلي با احساس جويي و اجتناب حسي، هيچ گونه رابطه معناداري ندارد (P 0/05 ). نتايج حاصل از رگرسيون چندگانه نيز نشان داد كه 61 درصد از كل واريانس عملكرد شغلي بر اساس حساسيت پردازش حسي، شخصيت صبحي عصري و كيفيت خواب تبيين مي شود (P 0/001 ). نتيجه گيري: با توجه به نتايج پژوهش، متغيرهاي كيفيت خواب، شخصيت صبحي عصري و مولفه هاي حساسيت حسي و ثبت پايين مي توانند به صورت معنادار عملكرد شغلي را پيش بيني كنند. بر اساس نتايج اين مطالعه، انتخاب شيفت‌هاي كاري پرستاران بر اساس ترجيح شبانه‌روزي، ارائه آموزش هاي لازم براي بهبود كيفيت خواب، روان‌درماني مبتني بر تغيير پردازش حسي با هدف افزايش حساسيت حسي و ثبت حسي براي بهبود عملكرد شغلي پرستاران پيشنهاد مي‌شود.